Snowman? | MYG

Bölüm 18 | Garip

Yorumlarınını alayım lütfen😊❤💜💕🖤

Günümüz

Kollarındaki sıcaklık çok hoşuma gidiyordu.O kadar rahat hissettiriyordu ki.Bir de huzurlu ve güvenli.Tam buradayken kimse bana dokunamaz gibi hissediyordum.

Boynuma bıraktığı küçük öpücükle gülümsedim.Uyanmıştı sanırım.Ben hala gözlerimi açmamıştım.Açmayı da düşünmüyordum.

Bu sefer de yanağıma bir öpücük kondurdu.Tekrar gülümsedim ve kollarının arasında ona önüp ellerimi göğüslerine yerleştirdim.

"Yaramazlık yapmadan duramıyor musun?"

Azarlamaya çalışmıştım ama aynı zamanda güldüğüm için pek işe yaramamıştı.Dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı ve başını salladı.

"Kollarımda olan sensen hayır."

Gülümsememi büyüttüm ve yanağına bir öpücük kondurup kollarından çıktım.

"Hadi kalk artık uykucu.Saat kaç olmuş!"

Yataktan kalkıp üzerimi giyindim.Yerde duran tişortünü görünce eğildim ve alıp üzerime geçirdim.

Ona döndüğümde boxterını giydiğini gördüm.Dolaba yaklaşıp içinden pantolon ve tişört alıp giydi.

Beraber mutfağa inip her zaman ki gibi kahvaltımızı yaptık.Beraber masayı da topladıktan sonra Yoongi işe gitmesi gerektiğini söylemişti.

Kapıda montunu giyerken onu izliyordum.

Cidden çok yakışıklı bir sevgilim vardı.

İşini halledip bana döndü ve sordu.
"Bu gün evde misin?"

Başımı salladım."He Ran'ın yanına gitmeyi düşünüyorum."

Cevabımla başını salladı ve bana yaklaştı.Hiç beklemeden dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı.Birden yaptığı için şaşırsam da dudaklarımı aralayıp karşılık vermiştim.O da beklemeden alt dudağımı dudaklarının arasına almıştı.

Uzun ve yavaş bir öpücükten sonra geri çekildi.Gözleri gözlerime bakarken kaşlarımı çattım.Neden böyle bakıyordu ki?Gözleri hüzünlüydü.Bu hüznün nereden geldiğini bilmiyordum.

"Soyeon seni çok seviyorum bunu unutma.Ne olursa olsun sonsuza kadar seveceğim.Sakın unutma!"

"Yoongi neden böyle konuşuyorsun?Endişelenmeye başlıyorum."

Hafifçe gülümsedi.Sanki burukça bir gülümsemeydi bu.Öyle hissediyordum ama hiçbir şey anlamıyordum.

Elini saçıma götürdü ve okşayıp yanağıma dokundu.Avcunu yanağıma yaslayıp okşadıktan sonra konuşmuştu.

"Sorun yok güzelim.İçimden geldi sadece.Endişelenme tamam mı?"

Sessiz kaldım.Sözleri biraz rahatlamama neden olsa da yine de biraz tedirgindim.

Birden beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.Öylece kalmıştım.Ne olmuşu ki şimdi birden bire.Dün akşam gayet iyiydi.

"Sarıl lütfen..."

Kısık çıkan sesi ile kollarımı kaldırdım ve ellerimi sırtına çıkarıp sarıldım.Sanki dahası varmış gibi daha çok sıkıca sarıldı bana.Ben de sıkılaştırmıştım kollarımı.

Burnunu boynuma doğru çevirip saçlarıma gömdü ve derin bir nefes aldı.

Cidden korkmaya başlamıştım.

Geri çekilip yüzüme baktı ve dudaklarını anlıma bastırıp benden uzaklaştı.

"Hadi akşam görüşürüz."

"Görüşürüz."

Kapıyı kapatıp çıktığında hala boş boş kalıya bakıyordum.

Böyle davranmazdı ki.Bir şey vardı bunun altında.Akşam öğrenmeliydim.

●●●

|Yoongi'den|

Anahtarı kapıya sokup kilitli kapıyı açtım ve içeriye girdim.Kapı kilitli olduğuna göre evde değildi.

Kapıyı kapatıp merdivenlere yöneldim.Odaya girip hızlandım ve dolaptan büyük çantayı çıkartıp içini kıyafetlerimde doldurmaya başladım.

Sabah üzerine geçirdiği tişörtümü öylece koltuğa koymuştu.Dağınıktı yine her zamanki gibi.Acıyla gülümsedim.Dağınık olması bile hoşuma gidiyordu.

Tişörtü alıp diğerleri gibi katlamadan çantaya atacakken duraksadım.Her şeyi almıştım.Hiçbir şey kalmamıştı.

Bunu bırakacaktım.Bunu bırakıp onun bir eşyasını alacaktım.

Tişörtü geri bırakıp dolaba ilerledim ve kapısını açıp bakındım.

Neredeyse her gün üzerinde gördüğüm tişörtü askıdan çekip aldım.Beklemeden burnuma götürdüm ve derin bir nefes aldım.

O bayıldığım kokusu burnuma dolarken gözlerimi istemsizce kapatmıştım.Tişörtün üzerinden kokusu gitmemişti.

Geri çekildim ve tişörtü çantama koyup fermuarını çekip çantayı da aldıktan sonra odadan çıktım.
Merdivenleri hızla inip dış kapıya geldim.Kapıyı açıp duraksamıştım.

Kısa bir süre arkama baktım ve ardından evden çıkıp hızla arabaya ilerledim.

Çantayı yan tarafa koyup arabayı çalıştırdım ve sürmeye başladım.

Bu ev bizim her şeyimize şahit olmuştu.Ne yapsak burada yapmıştık.Ikimizin olduğu anıları hep süslemişti.

Onu bırakıp gitmek benim için o kadar zordu ki.Onu her daim yanımda isterken bunu yapmak canımı yakıyordu.

Ama eğer böyle bir şey yapmazsam Nora durmayacaktı.Ona zarar verip duruyordu.Asansörde kalması bunların en kötüsüydü.Durmayacaktı ve ben gözlerimin önünde onun acının yanmasına göz yumamazdım.

Her şeyi ortaya çıkarıp geri gelecektim.Beni kabul eder miydi bilmiyorum ama gelecektim.Onu hayal kırıklığına uğrattığımı da biliyordum ama elimden başka bir şey gelmiyordu.Yaptığı her şeyden haberim olacaktı.Onu uzaktan da koruyacaktım.

Hoseok bana yardım edeceğini söylemişti.Ona da çok minnettardım.Bana hep yardım ediyordu.Iyi bir dosttu.

Yanaklarımın ıslanmasını unursamayarak gaza yüklendim.

Her şey bitene kadar...Sonsuza kadar değil.Onun için...