Günümüz...
"Soyeon inanmıyorum!!Basbaya evleniyorsunuz öyle mi?!!"
İki saattir aynı soruyu soruyordu ve ben iki saattir aynı soruya aynı cevabı veriyordum.
Evlenen bendim ama HeRan benden daha heyecanlıydı.Bu nasıl oluyordu bilmiyorum.
"Evet HeRan saatlerdir aynı şeyi soruyorsun ve ben yine aynı cevabı veriyorum."
"Ama çok heyecanlandım ya.Acayip mutlu da oldum senin adına."
Bunu da kaç kere söylediğini hatırlamıyordum.
"Neyse dur.Ben gideyim artık.Alışveriş de yapamam gerek zaten."
Aceleyle ayaklanmasıyla ben de şaşkınlıkla kalktım.
"HeRan sakin olur musun ne alışverişi?"
"Olmaz zor karar veren birisiyim birkaç gün alışverişe gitmeliyim anca öyle karar verebilirim."
Salondan çıktıktan sonra ben de peşinden çıkıp onu takip ettim.Montunu aceleyle giyip tekrar bana döndü.
"Yine tebrik ederim canım gerçekten çok mutlu oldum."
"Onu görebiliyorum.Gel buraya!"
Gülümseyerek söylediklerimle bana sarılınca ben de ona sarıldım.HeRan çok pozitif bir insandı ve beni ne yapıp edip güldürüyordu.Hoseok ile o kadar benziyorlardı ki...
Tam o sırada kapının açılması ve gelen kişiyi görmemle hızla kollarımı HeRan dan ayırıp gelen bedene sardım gülümseyerek
Evet kapıdan yeni girmişti ama yapacak bir şey yoktu,çok özlemiştim bu gün.
"Sana da merhaba güzelim."
Bir koluyla belimi sararken diğeriyle kapıyı kapatmıştı.Kıkırdadım.
"Ben gideyim o zaman.Siz devam edin."gülerek konuşan He Ran'ı mırıldanarak onayladığımda kapıyı açmış ve gülümseyerek el sallayıp gitmişti.
Yoongi'nin diğer kolu da belime sarıldığında boynundaki kollarımı sıkılaştırdım.Birkaç kere yanağımdan ve birkaç kere de boynumdan öpüp geri çekildi.
Ayakkabılarını çıkarıp kolunu omzuma attı ve salona ilerledi.Büyük koltuğa ilerleyip oturunca ben de peşinden oturdum.
Biraz gerileyip yattı ve başını kulacağıma koyup gözlerini kapattı.
"Bu gün gerçekten çok yoruldum."
Yorulduğu sesinden bile belliydi.Hafifçe gülümsedim ve elimi saçlarına daldırdım.Gözlerinin üstünd kadar gelip alnını kapatan saçlarını karıştırdığımda gözlerini sıktı.
"Kendini bu kadar yormamalısın."
Karıştırdığım saçlarını tekrar düzeltirken omuz silkti hafifçe.
"Yeni bir ortaklık için çalışıyoruz.Toplantılar,imzalanacak belgeler derken baya bir yoruluyorum tabi.Bir de yeni ortaklar alman olunca önemi de büyük.Eğer bu işi halledersek-"
Saçlarını okşayan elimi durdurdum.Bu gün kaçıncıydı bu bilmiyorum.Yoongi hala konuşurken şu an onun sesini duymuyordum.Gözlerim kararmıştı ve şu an başım dönüyordu.
Gün içinde birkaç kere daha olmuştu.O kadar kötü hissediyordum ki.
Kucacağımdaki ağırlık yok olunca kalktığını anlamıştım.Başımı ona çevirdim.Dudakları hareket ediyordu ama dediklerini duymuyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Snowman? | MYG
Fanfiction"Öp beni!!" Cidden bu adam tam bir anlamazdı.Onu bu durumda ne kadar istesem de öpemezdim.Bunu anlayamıyormuydu? "Yoongi seni öpemem!"dediklerimi umursamadan tekrarladı. "Soyeon öp beni!" Geri çekilmeden ellerimi ellerine yerleştirdim ve ellerini ya...
