Snowman? | MYG

Bölüm 31 -- Part 8 -- | Yalan

07.11.2013

Geçmiş...

|Yoongi'den...|

Neden bu kadar güzeldi.Peri gibiydi sanki.Teni,dudakları,gözleri,kaşları,
burnu...Sanki hepsi çizilerek yaratılmış gibi mükemmeldi.

Gözüme fazlasıyla mükemmel görünmesi normal miydi?

Çok güzel uyuyordu.Uyurken bile kalp atışlarımı hızlandırabiliyordu.Buna çok şaşırıyordum.Nasıl yapıyordu gerçekten anlamıyordum.

Eğilerek yanağına minik bir öpücük kondurdum.Onu sadece izleyebiliyor öpmeye kıyamıyordum.O kadar güzel uyuyordu ki uyandıramıyordum da

Ama uyanıp gözlerini açarak bana o kocaman gülümsemesiyle baksın istiyordum.

Her istediğim olmuyordu sanırım?

O sırada kirpikleri yavaşça hareket etti ve göz kapayları açıldı.Kısık gözleri ile uykusundan uyanmaya çalışmasını izlemek hoşuma gidiyordu.

Kısık gözleriyle bakışlarını üzerimde sabitlediğinde dudaklarının kenarı kıvrıldı.Onun gülümsemsiyle benim de yüzümde hafif bir tebessüm oluşmuştu.

"Günaydın..."

Uykulu sesiyle konuşmasına onunki gibi cevap verdiğimde sordu.

"Saat kaç?"

Yan yaraftaki komidinin üzerinde duran saate baktım.

"On iki olmuş."

Söylediğim saat ile kısık olan gözlerini tam olarak açtı ve doğruldu.

"Yoongi geç kaldığının farkında mısın?Alarm çalmadı mı?Çabuk hazırlanman gerek!!"

Yataktan kalkmaya çalıştığında elimi beline yerleştirerek onu durdurdum ve boynuna eğilerek derin bir nefes aldım.

"Her şeyden haberim var bebeğim.Sakin ol ve yataktan kalkma."

Gözlerim boynundan gelen koku ile kapanmıştı bile.

"İyi de neden?"

Boynuna minik bir öpücük kondurup belindeki elimi tişörtünden içeri sokup karnında gezdirdim.

"Çünkü kalktığımda yine çok güzel uyuyordun ve ben dayanamayarak seni izledim."

"Bilerek mi gitmedin?Ayrıca saat yediden beri beni mi izliyordun?"

Onu mırıldanarak onayladığımda başını salladı ve başını daha çok eğerek kokunun yayılmasına yardımcı oldu.

"Haklısın,ben olsam ben de öyle yapardım."

Dediğine gülümsedim ve burnumu boynuna değdirerek öylece bekledim.

"Bebeğim bunu yapmaya devam edecek misin yoksa kahvaltı yapalım mı?"

Sorduğu soru ile hafifçe omuzlarımı silkip mırıldandım.

"Böyle kalmalıyız bence.Ben kahvaltı yerine seni yiyebilirim."