JAZLEEN
"OH DAHAN-DAHAN AH."
Pagkausap sakin ni South habang naghihiwa ako ng sibuyas.
Dalawang linggo na ang nakaraan mula ng magtapat ako kay Vlad at sa loob ng dalawang linggong ito, tinulungan ako nina South na kahit papano ay makalimutan ang sakit.Two days after that hellish day, I told North,Top and Deshawn about what happened. Nahahalata na raw kasi nila na may kakaiba sakin kaya sinabi ko nalang sa kanila.
Kahit papaano ay gumaan naman ang pakiramdam ko dahil naiintindihan nila ako.
Ni hindi nga nila ako maiwan kasi baka raw umiyak na naman ako.
Hindi naman na ako palaging umiiyak dahil sa kanila. They helped me forget the pain. Though, I'm still in the process of forgetting him.
At dahil hindi na kami nagkikibuan ni Vlad, si Deshawn na ang nagtr-train sakin ngayon. Araw-araw naming ginagawa iyon tuwing umaga.
Oo namimiss ko si Vlad pero binabalewala ko iyon. Galit ako. I'm mad because of what he did.
Ang galit ko ang ginagawa kong rason upang tuluyan ko na siyang makalimutan.Thanks to these four handsome guys for helping me move on. Mag-move on kahit 'di naman naging kami.
At ngayong umaga,maaga akong gumising para tulungang magluto si South.
"Ang gwapo naman ng naghihiwa ng sibuyas."
Pang-aasar nito sakin. Pinasuot kasi niya ako ng shades niya para raw 'di ako maiyak habang naghihiwa ng sibuyas. Mukha na tuloy akong ewan rito.
"'Wag mo 'kong tawanan diyan,kagagawan mo kaya 'to."
Nakangusong saad ko.
Hindi ito nagsalita. Laking gulat ko nang may marinig akong click ng camera.
"South! I-delete mo 'yon!"
Binitawan ko ang hawak kong kutsilyo tsaka pilit na inagaw sa kaniya ang cellphone niya.
"Hindi naman pangit,Jazzy eh. Just let it stay on my phone for remembrance."
Tumatawang saad nito. Pilit ko paring inagaw ang cellphone sa kaniya.
"South naman eh! Nakakahiya baka may makakita niyan!"
Medyo natatawa ko ring saad.
"'Di naman pangit eh. Ang cute nga eh oh."
Itinaas nito sa ere ang cellphone at iniharap nito sakin ang screen. Natawa ako nang makita ang seryoso kong mukha habang naghihiwa ng sibuyas.
Hinampas ko siya sa braso habang malakas kaming tumatawa.
"Baliw ka South!"
Ginulo nito ang buhok ko.
"Halika. Picture tayo dali. 'Wag mong alisin 'yang shades."
Hinila ako nito papalapit sa kaniya. Humarap ako sa camera tsaka nag-pose.
Napatawa kami ng malakas nang makita amg hitsura namin.
Halos maiyak ako kakatawa sa mukha ni South.Thanks God....
Salamat at nakakatawa na ako kahit papano."Ipapakita ko 'to kila North."
Natatawang saad ni South tsaka kinurot ang pisngi ko.
Akmang babalik na ako sa paghihiwa nang may biglang nagsalita."South,tapos ka na ba diyan sa niluluto mo?"
My body stiffened when a familiar voice echoed the whole kitchen.
"Hindi pa Vlad. Nagugutom ka na ba?"
"Hindi ka pa pala tapos diyan tapos nakikipagharutan ka na."
His cold voice sounds irritated.
I removed the sunglasses and faced him.
Iritado ang mga matang nilingon ko siya. I was a bit shocked when I saw him, sitting at the edge of the table while sipping his coffee.
Mukhang kanina pa sa dahil nakapagtimpla na ito ng kape. Hindi manlang namin namalayan na nandiyan na pala siya.
YOU ARE READING
Vampire Series #1: Total Stranger
VampireJazleen Bueno is a human living a simple life as a nurse. Her life is always in danger and it started when she was in college. Fear consumed her the very first time a suspicious man tried to hurt her. Everytime her life is at risk, a mysterious guy...