Detective Trainees (COMPLETED)

Chapter 34 : Gunshots in the Island

Chapter 34 : Gunshots in the Island

“Anoʼng pinagsasabi mo dyan?! Sa aming lahat, hindi baʼt mas kahina-hinala si Garth?!” Marvin shouted.

“Tangina mo pala, Marvin! Kahit hindi kami magka-ayos, hindi ko magagawang patayin si Jeremy!”

“Paano mo nasabing si Marvin?” Lilybeth asked.

“Hear our deduction,” Nol paused. “Hindi ka pumunta sa Pine Bar para uminom. You went here in this room and committed the murder. As you can see, there are two glasses of water on that bedside table. Meaning, dalawang tao ang nasa loob ng kwartong ito bago nangyari ang krimen.”

“The water is still cold. Sa inyong lahat, si Marvin lang posibleng pinapasok ni Jeremy. Gaya nga ng sabi mo kanina, Marvin, nag-uusap kayo ni Jeremy tungkol sa mga internal organs. Siguro kaya ka niya pinapasok kasi akala niya mag-uusap ulit kayo tungkol doon pero ang hindi niya inaasahan, ikaw pala ang papatay sa kanya.” Winston explained.

“Naghanda siya ng dalawang baso ng malamig na tubig para sa inyong dalawa. We usually do that kapag may bisita tayo, right? Look, halos hindi nabawasan ang tubig.” he continued.

Nanatiling tahimik ang kwarto. “The murder weapon is a scissor,” sabi ko naman.

“Look at the bed. There are cut-outs. Nakakapagtaka lang kung paano niya ginupit ang mga iyon e wala namang gunting. Do you get my point?” I asked. Hindi sila sumagot. I saw how Nol crossed his arms as he watched me with my deduction.

“Pagkatapos mong pagsasaksakin si Jeremy, you pulled out the pillowcase.” tinuro ko ang unan na walang punda. Iyon lang ang walang punda na unan sa kama.

“Binalot mo roon ang gunting na ginamit mo sa pagpatay kay Jeremy at lumabas ka ng kwarto na ito.” tuloy ko.

“Aside from that, look at your right arm. Merong konting stain ng dugo riyan na hindi mo natanggal ng maayos dahil siguro, sa pagmamadali.” dagdag ni Henry.

“Plus, the victimʼs position.” ani Nol at ipinasok ang mga kamay sa bulsa ng kanyang short.

“Nakakapagtaka na naka-stretch out ang kamay niya at nakaharap ang katawan sa sahig. Look at his hand. Seems like, he is pointing something. It means, he is trying to point whoʼs the killer bago siya tuluyang malagutan ng hininga. Nakaturo siya sa bedside table kung saan nakalagay ang nag-iisang picture frame roon. Itʼs the victimʼs picture with you, Marvin.”

I saw how the suspect, Marvin, shivered. Nanginginig siya at nanlalaki ang mga mata. Nagsimula na ring mag-iyakan ang mga babae lalo na si Lilybeth at Karen.

Hendrick clenched his fist habang bumubulong bulong naman ng mura si Garth.

Lumapit din si Inspector Rory kay Marvin para sana tignan ang braso niya pero biglang pumasok ang mga pulis. May dala silang resealable plastics. One for the bloody scissors and one for the bloody pillowcase.

“Saan niyo nakita 'yan?” Inspector Rory asked.

“Sa mga gamit po ni Marvin Tesillo,” sagot ng isa sa mga Pulis.

“Walanghiya ka! Walanghiya ka talaga, Marvin! Bakit mo 'yon ginawa?! Ha?! Bakit?!” sigaw ni Lilybeth at pinagsusuntok sa dibdib si Marvin. Agad siyang hinawakan nila Garth at Sharon.

Humarang na rin ang ibang mga Pulis.

“How I hate dramas,” rinig kong binulong ni Nol at umirap.

Napataas ang kilay ko.

“Bakit ko 'yon ginawa?! Ginawa ko' yon para sa'yo, Lilybeth! Para sa'yo! Kasi nakakasawa ng makita na lagi kang umiiyak nang dahil sa hinayupak na 'yon! Akala mo ba hindi ko alam? Hindi namin alam na binubugbog ka ni Jeremy?! Putangina!”

We saw a tear that came out from Marvinʼs eyes.

“Masakit makita na 'yung taong mahal mo, nasasaktan ng sobra.” dagdag pa niya.

Pinosasan na si Marvin at inilabas na ng kwarto para dalhin sa presinto.

“Nol, salamat sa tulong.” ani Inspector Rory at ipinatong ang kamay sa balikat ni Nol. Humarap siya sa akin at ipinatong naman ang kamay sa ulo ko. He smiled.

“Thank you, Fair Lady of Henry.” he chuckled. I instantly arched up my eyebrow at him. Mas natawa siya.

Sunod niyang kinausap sina Winston at Henry bago siya nagpaalam. Nagpasalamat na rin sina Lilybeth sa amin pero hindi pa rin matigil ang iyak nila ng mga babaeng kasama niya.

Lumabas kami sa kwarto na iyon. Henry stretched out his arms upwards. “Finally, a real case.” aniya.

Winston tilted his head side to side na para bang sumasakit ang leeg niya. “Kung may mga ganitong kaganapan sa isla na 'to, baka hindi maging boring ang tatlong araw na bakasyon naʼtin.” he smirked.

Nakapamulsa pa rin si Nol. “Good work,” aniya. Hindi man lang siya ngumingiti kahit pa compliment iyong sinabi niya.

“Dude, na-miss kong mag-solve ng mga ganoʼn kasama ka!” Henry laughed. Umalingawngaw iyon sa buong pasilyo. May mga tao na nasa labas dahil hinihintay nila ang resulta ng nangyari kanina.

Nagbubulungan pa sila. Hindi masyadong clear kaya hinayaan ko na lang. Nagpaalam na kami sa isaʼt isa at pumasok sa kanya kanyang kwarto.

I immediately took my pajamas and a towel. Feeling ko, ang lagkit ko na.

The scene earlier made me feel sticky. Na para bang napaka-weird sa pakiramdam.

Maybe, hindi pa ako ganuʼn kasanay makakita ng ganoʼn. Kung iisipin, nakaka-trauma iyong nakita namin kanina.

A man bathing with his own blood? Punong puno ng saksak at dugo ang buong katawan. Nagkalat ang sobrang pula na dugo sa sahig.

It creeps me out pero kailangang masanay.

Pumasok na ako sa banyo at binuksan ang shower. The water is so refreshing. Warm water flowed down my skin.

Habang dinadama ang tubig, I heard some weird sounds. I donʼt know if itʼs just because Iʼm tired or what. Isinantabi ko na lang iyon.

Pagkatapos maligo, lumabas na ako ng banyo.

The room is spacious with a large bed. Puti ang bedsheet at ang mga unan. I decided to blend milk. Binuksan ko ang TV habang pinapatuyo ang buhok ko.

Pinapalabas sa TV ang isang nakakainis na drama. I am not really fan of those. Nakaka-cringe chaka kadiri. Call me maarte, pero ganuʼn talaga ako when it comes to romance and drama.

Si Agnes ang mahilig manood ng mga ganyan nuʼng nasa dorm pa siya.

Speaking of Agnes, I miss her so bad. Kamusta na kaya siya? I canʼt contact her parents.

I took the remote and changed the channel. May cartoons na pinapalabas kahit dis oras na ng gabi kaya 'yon na lang ang pinanood ko.

Unconsciously, napatingin ako sa labas ng bintana. Gabi na pero dahil sa mga ilaw at liwanag ng buwan, napansin ko ang mga taong naglalakad malapit sa may dalampasigan.

They are wearing tuxedos which is suspicious. This is a beach, dapat hindi ganyan ka-pormal ang suot nila.

Pinagkibit balikat ko na lang iyon at tinuon ang pansin sa TV. Nang maubos ko na ang gatas, binalik ko 'yung baso sa sink.

I turned off the TV. Binuksan ko naman ang lampshade na nasa bedside table.

Pagkatapos ay pinatay ko na ang ilaw. I laid down the fluffy bed and prayed. Then I closed my eyes to sleep.

Nagmulat ako nang mga mata nang mabulabog ang tainga ko sa putok ng baril. I thought I was just dreaming! Pero totoo nga!

There are gunshots in the island!