Mahşerin Dört Atlısı

Bölüm 20~Palyaço~

~CANSU~
Uyandığımda odada Ateş ve gözleri ağlamaktan kızarmış olan Su vardı ben uyanınca onlarda uyandı. Ateş neşeli bir şekilde "Günaydın, kendini nasıl hissediyorsun?"dedi bende "Yaşadığım için mutluyum."diye karşılık verdim. Bana baktı ve gülümsedi. "Esila geldi mi nerede geçen sefer onu görmemiştim o iyi değil mi?"diye sorunca "Esila vuruldu."dediği zaman şok olmuştum hemen kalkmaya hazırlanıyordumki Ateş beni tuttu ona bakıp "Nerede şuan?"diye sordum. "Hemen yandaki odada diye cevap verdi. Ayağa kalkıp yürümeye başladım Ateş kolumu tuttu ve Ateş'de  destek alarak Esila'nın olduğu odaya doğru yürüdük fakat oda boş değildi Esila ve Savaş konuşuyorlardı bizde benim odama geri döndük geri döndükten sonra  yatakta biraz kaydım ve Ateş'in sığabileceği kadar bir boşluk bıraktım Ateş hemen yanıma yattı ve beni öptü "Özür dilerim keşke daha erken gelseydim ya da keşke hiç gitmene izin vermeseydim."derken sesindeki suçluluk anlaşılıyordu bu sefer ben onu öptüm ve "Senin suçun değildi kimsenin suçu değildi."diyip onu rahatlatmak istemiştim. Daha sonra Araz'ın kafası kapıdan gözüktü ve "Cansu biz ilk defa Ateş'i ağlarken gördük."dedi ve gülerek tekrar kapıyı kapattı. Ben şok olmuştum "Arazlar ile kaç yıldır arkadaşsın?"diye sordum. "Yaklaşık 8 yıldır."diye cevap verdi. "8 yıldır hiç ağlamadın mı?"diye merakla sordum. Ateş kafasını hayır anlamında salladıktan sonra "Aslında ben en son yani sen vurulana kadar sadece 1 kere ağladım ağlamanın sebebi mafya olmamdı."diye ekledi biraz kafa dağıtmak için "Korku evinde palyaço görünce niye hareket edemedin?"diye sordum gülümseyerek. "Küçükken annem doğum günüm için palyaço çağırmıştı palyaço gelince benim nefret ettiğim oyunları oynatıyordu en sonunda başka oyunları oynamasını istedin fakat yapmadı başka oyunlar yerine beni sahneye çıkardı ve kız kostümü giydirip dans ettirdi benim etme sebebim ise bana vurucak olmasıydı."bunu dedikten sonra kendimi tutamadım ve gülmeye başladım Ateş bana gülme der gibi bakıyordu fakat ben gülmeye devam ediyordum en sonunda tam hemşire içeri girdi ve girmesi ile Ateş'in beni öpmesi bir oldu hemşire gülümseyip "Şuan kendinizi fazla yormayın bol bol uyuyun." dedikten sonra çıktı. Hemşire çıktıktan sonra ben tekrar gülmeye başladım Ateş "Gülme bu benim için çocukluk korkusundan daha fazla her palyaço gördüğümde korkarım ve donup kalırım."derken ben hala gülüyordum Ateş en sonunda dayanamayıp beni sertçe öptü artık beni susturmak için öpmesine alışmıştım. Ateş ben sustuktan sonra geri çekildi ayağa kalktım ve Esila'nın odasına gitmek istediğimi söyledim Ateş beni kucağına aldı ve Esila'nın odasına gittik beni kucağına alınca tepki vermemiştim artık Ateş'in bu hareketlerine alışmıştım odanın kapısını tıklatıp içeri girdik Savaş yanı başında gözleri kızarık bir şekilde uyuyordu Esila ise onu seyrediyordu. Biz içeri girince Esila bana eliyle sessiz ol işareti yaptı savaşı göstererk. Ben kafamı onaylayan bir şekilde salladım ve Ateş'ten beni yere indirmesini söyledim Ateş beni yere indirip Savaş'ın yanındaki koltuğa oturdu ben hemen gidip Esila'ya sıkıca sarıldım ve "İyi misin?"diye sordum kısık bir sesle Esila başını evet anlamında salladı. "Seni görüğüme sevindim ben sizi rahat bırakayımda uyuyun." dedikten sonra Ateş ile odadan çıktık ben rahatlamıştım artık ne zaman eve gidiceğimizi merak ediyordum tekrar odama dönünce Ateş'in uzun zamandır koltukta uyuduğunu hatırladım tekrar koltuğa doğru giderken kolundan tuttum ve yatakta yanıma yatırdım beraber sarılıp uyuduk bunca zamandır sanki hiç huzurlu bir uyku çekmemişim gibi hayatımın en güzel uykusunu çektim çünkü yanımda Ateş vardı ve Ateş yanımda olunca kendimi güvende hissediyordum bunları düşünürken hayatımın en güzel uykusuna kendimi bıraktım.