Mahşerin Dört Atlısı

Bölüm 59~Beklenmedik bebek~

~ESİLA~
Barda deli gibi eğelendiğimiz ve akşamın ve düğünün üstünden yaklaşık bi hafta geçmişti.
Tatil bittikten sonra üniversite üçüncü sınıf olacaktık.Savaş ise geçen yıl şirketin başına geçmişti bu yüzden bu sene işleri çok yoğundu ve çok çalışıyordu.
Hatta bu yüzden balayına biraz geç çıkmayı kabul ettim.
Fakat şu an asıl problem balayına geç çıkmamız değil benim dün gece Savaş'tan gizli hunharca kusmam.
Nedenini bilmediğim bir şekilde kusmaya ve hafiften başım dönmeye başlamıştı ve biraz korkuyordum.
Kapının çalması ile oturduğum koltuktan kalktım ve kapıyı açtım.
Gelen Savaş idi.
"Erken geldin,"dedim.
"Evet bu gün işim erken bitti,"dedi ve eve girip ceketini astı.
Hemen bana sarılıp öpmeye başladı.
"Bu gün seni çok özledim,"dedi.
Kıkırdayarak devam ettik.
Sonra Savaş bi anda geri çekilip bana balmaya başladı.
"Göğüslerin mi irileşti senin?"diye sordu.
İstemsizce göğüslerime baktım.
"Dün gece biraz fark etmiştim ama şu an iyice fark ettim,"dedi.
"Bilmiyorum belki regli olacağımdır,"dedim.
Savaş bana bakıp odaya çıktı.
Üzerini değiştirip geldiğinde yemeğimizi yedik ve biraz tv izledik.
Tv izlerken bi anda Savaş'a döndüm.
"Savaş?"
"Efendim,sevgilim?"
"Bir çocuğumuz olsa nasıl olur?"dedim çekinerek.
Savaş göz ucuyla bana baktı ve tv'ye geri döndü.
"Esila açıkcası şu an bir çocuk istediğim söylenemez.Çünkü baba olmaya hazır değilim.Senin okulun var.Benim şirketimin muhtemelen en sıkıntılı döneminden geçiyoruz ve bu yüzden çok çalışmam gerekiyor.Yani şu an bir çocuk olmaz,"dedi Savaş.
"Biliyorum,sadece merak ettim,"dedim.
Savaş bana dönerek gülümsedi.
"Peki sence ne zaman olur?"
"Bilmiyorum.Fakat uzunca bir süre çocuk isteyeceğimi sanmıyorum.En azından sen okulunu bitirene kadar,"dedi.
Savaş bana dönerek baktı.
"Esila hamile falan mısın,"dedi şakayla karışık.
"Hayır sadece merak,"dedim ve gülümsedim.
Sonrasında sarılarak tv izlemeye devam ettik.
Diğer günün sabahında yaptığım ilk şey markete gidip bir doğum kontrol testi almak oldu.
Testi aldığımda hemen yaptım ve sonucu beklemeye başladım.
Çift çizgi çıktığında heyecandan ölücek gibi hissettim.Ben ne yapıcaktım şimdi?
Savaş'ı arayıp kızların yanına gittiğimi ve iş çıkışı beni ordan almasını söyledim o da kabul etti.
Şu an ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Çünkü Savaş bir çocuk istemediğini açıkça belirtti!
Kızların yanına varınca hızla bende ki yedek anahtar ile kapıyı açıp içeri girdim.
Cansu ve Su içerde oturmuş sohbet ediyorlardı.
Beni görünce gülümsediler ama ben kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.
Kızların yanına gidip bütün olan biteni anlattığımda en azından biraz daha sakinleşmiştim.
"Esila,şu an ağlaman gerekmiyor.Savaş'ın senden kürtaj isteyecek biri olmadığını hepimiz biliyoruz.Çocuğun varlığını öğrenince fikri değişecektir,"dedi Su.
"Ya değişmez ise?"dedim hıçkırıklarımın arasından.
"O senin olduğu kadar onun da çocuğu Esila bu durumu ona söylemelisin,"dedi Cansu.
"Söyleyeceğim ama ya istemez ve bizi reddeder ise ne yapacağım?"
"Esila öyle bir şey olmayacak.Savaş'ın öyle biri olmadığını sen hepimizden iyi biliyorsun,"dedi Cansu.
"Sanırım haklısın.Ben sanırım hormonlarım çok çalışıyor ve mantıklı düşünemiyorum,"dedim hıçkırıklarımın arasından.Birlikte bu dediğime güldük.
"E yani teyze oluyorum!"dedi Su bi anda.
"Sanırım öyle,"dedim ve gülümsedim.
"Bende anne oluyorum.Savaş ise baba,"dedim ve bi an duraksadım.
Sonra tekrar ağlamaya başladım.
"Esila yapma ama,"dedi Cansu ve ikisi de bana sarıldı.
Bi an Cansu geri çekilde ve bana baktı.
"Korunmamış mıydınız?"diye sordu Cansu.
"Bara gittiğimiz gece arabayı ben süreceğim için içmemiştim ama Savaş biraz sarhoş olmuştu.O unuttu benim aklıma bile gelmedi,"dedim.
O sırada kapı çaldı ve üçümüzde yerimizden sıçradık.
"Savaş geldi Esila git yüzünü yıka,"dedi Su acele ile.
Hızla kalkıp lavaboya gittim ve yüzümü yıkadım.
İçeri geri girdiğimde Savaş kapıda beni bekliyordu.
Kızlara görüşürüz diyip ikisine de sarıldım.
Sonra Savaş ile birlikte arabaya gittik.
Arabaya bindiğimizde Savaş arabayı çalıştırıp bana döndü.
"Ne yaptınız bu gü-"
"Hamileyim!"dedim pat diye.
Savaş arabayı sertçe durdurdu ve bana döndü.
"Ciddi misin?"dedi şaşkınca.
"Evet,"dedim neredeyse ağlayacaktım.
"Şaka yapıyorsan hiç komik değil,"dedi Savaş.
"Şaka yapmıyorum Savaş!"diye bağırdım ve dayanamayıp ağlamaya başladım.
Savaş beni kendine çekip sarıldı ve "Hey neden ağlıyorsun?"diye sordu.
"Çünkü sen onu istemiyorsun,"dedim.
"Esila,olur mu öyle şey?O sen hamile kalmadan önceydi.Tamam kabul ediyorum hala kendimi baba olmak için çok hazır hissetmiyorum ama öğreneceğim.Sana söz veriyorum bebeğimize iyi bir baba olacağım,"dediği an kendimi tamamen bıraktım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.
"Seni çok seviyorum,"dedim ve onu kendime çekip sarıldım.
Savaş biraz sarıldıktan sonra kendini geri çekti ve elini karnımın alt kısmına koydu.
"Şimdi burada bizim bebeğimiz var değil mi?"dedi.
Başımı olumlu anlamda salladım.
"Şimdi evimize gidelim ve yarın gözükmen için buradaki en iyi doktordan randevu alalım,"dedi ve arabayı çalıştırdı.
"Okulu nasıl yapacağım?"diye sordum.
"İyice karnın büyümeye başladığında evde eğitim görmeni sağlayacağım,"dedi Savaş.
"Onu nasıl yapıcaksın?"
"Sen iste yeter güzelim.Ben halledeceğim,"dedi.
Gülümsedim.Biz güzel bir aile olacaktık.
•••
Bir sonraki gün doktora gittiğimizde çok stresliydim.
Muayenemi olduktan sonra doktorun karşısına geçip oturduk.
"Esila hanım bu zor bir hamilelik süreci olacak,"dedi doktor.
"Nasıl yani?"diye sordu Savaş.
"Esila hanımın bağışıklıkı oldukça zayıf bünyesi hassas.Bu durumun çocukluktan gelen bir şey olduğunu düşünüyorum.Bu yüzden bebeği büyütmek zor olacak,"dedi doktor.
"Peki ya doğum?"diye sordu Savaş.
Şu an olduğum yerde kalmış sadece konuşulanları dinliyordum.
"Doğum da diğer hamileliklere kıyasla zor olacak gibi duruyor ama sizi bir diyetisyene yönlendireceğim güzel bir yeme alışkanlığı edinerek bunu biraz daha kolaylaştırabiliriz,"dedi doktor.
Sonrasını dinleyemedim bile.
Bir tür şoktaydım.
Eğer bebeğe bir şey olursa bütün suçlusu ben olacaktım.
Savaş ayağı kalkıp doktor ile el sıkıştı.
Sonra birlikte arabaya bindik.
Savaş bana döndü ve "Bunların hiç biri senin suçun değil Esila.Bunun da üstesinden geleceğiz,"dedi.
O an ihtiyacım olan tek şeyi yaptım ve Savaş'a sarıldım.