Bölüm 5 ~Birine Kafa Atmak~

2.1K 90 2
                                    


~Su~
Bardaki olaydan sonra,Cansu'dan içkiyi götürmesini istediğim için hem biraz suçluluk hem de pişmanlık hissetmiştim.Bugün tekrardan okula gidecektik sabah her zamanki gibi Esila beni kaldırdı.Bende rutin işlerimi halledip.Dolabımdan bir tane siyah etek ve üzerinede askılı beyaz crop top bir üst seçmiştim.Daha fazla oyalanmadan aşığı kahvaltıya inmiştim ama kahvaltıdan eser yoktu.Tam ağzımı açmıştım ki Esila"Cansu okula gitti müdür onu belirsiz bir sebepten ötürü erken çağırmış" dedi.Kafamla onu onaylayıp dolaptan bir tane çikolatalı süt çıkarttım.Gerçekten de mükemmel tatları vardı.Daha fazla beklemeye dayanamadığım için yukarıya "Ege!Hadisene ama ağaç olduk burda" diye bağırdım.Esila da beni onaylayan mırıltılar çıkarttı.Tam o sıradada mesaj geldi.Ben kimden diye ona bakarken,Ege yukarıdan "Hepinizden nefret ediyorum!"diye bağırdı.Sabahları hep böyle oluyordu.Ege'ye cevap vermezken Esila'ya"mesaj kimden?" diye sordum.""Cansu.okula gelemiyecekmiş,sonra anlatırm yazmış" dedi.En sonunda Ege'de geldi ve evden çıktık.Yol boyunca havadan sudan konuşup okula vardık.Şu okula ne zaman girsek gözler bize dönüyordu.Bu cidden çok sinir bozucuydu sanki karşılarında ayı oynuyordu.Onlara aldırmadan sınıflarımızın ayrımına gelince zil çaldı bende kızlara"bays" diye bağırıp sınıfa gittim.Sınıfa girereken Araz'ı ve hep birlikte takıldığı arkadaşlarını görmüştüm ama Ateş yoktu.Aldırış etmeyip içeri girdim.Bu grupla ne zaman karşılaşsam bana bakıp derin derin düşünüyorlardı.Sanki hakkımda benim bilmediğim ama onların bildiği bir şey varmış gibi bunu sadece bana da yapmıyorlardı.Savaş denen çocuk da Esila'ya bakıp duruyordu.Esila belli etmemeye çalışsada anlaşılıyordu bu onu gerçekten rahatsız ediyordu.Düşüncelerimden sıyrılıp yanıma oturmuş bana bakan Araz'a baktım.Artık gerçekten sıkmıştı.Tam bir şey diyecekken hoca sınıfa girdi ve her zamanki gibi söylemek istediklerimi içime attım.Aslında bakıp bakıp durmasının dışında Araz'ın iyi yönleri de vardı.Okulun ilk günü kavga etmiştik ama sonrasında bana mesaj atmıştı.Telefon numaramı nereden bulduğunu sorduğumdaysa "bulurum ben" demekle yetinmişti.Ayrıca benden özür de dilemişti.Mesaj atmıştı ama olsun sonuçta özür özürdür.Ben böyle düşünmeye devam ederken zil çaldı.Bende sınıftan çıkıp kantine indim ve kendime bir kahve aldım.Sıcak çikolata alıcaktım ama kantinde sıcak çikolata yokmuş!Bu konuyu bir an önce müdürle konuşmalıydım.Kahvemi sınıfta içmek istemediğime karar verip kantinde oturmuştum bir yandan da instagram da geziniyordum.Bir süre sonra zil çaldı ama kahvem bitmediği için oturmaya devam ettim.Kısa bir süre sonra kantine bizim sınıftaki Berkan girdi.Gerçekten de çok yavşak biriydi.Bunu anlamak için onu uzun süre tanımaya gerek yoktu.Beni görünce yanıma geldi ve sormadan direk oturdu.Bende onu umursamadan kalktım kahvem bitmişti zaten.Ama o gitmemem için kolumu tuttu gerçekten çok acıyordu ama sesimi çıkartmadım onun yerine "bırak kolumu" diye onu sertçe uyardım.Bana yaklaştı ve "hmm,bırakmazsam nolur?"diye sordu.İşte şimdi gerçekten korkmaya başlamıştım.Ben gergince nefes almaya çalıştıkça o daha da yaklaşıyordu ve nefes almakta güçlük çekiyordum.En sonunda çocuğu kafayı geçirdim.Kolumu bırakmıştı bende koşmaya başladım önüme bakmadan sadece koşuyordum ama beni yakaladı tam ban vuracakken bir el Berkan'ın kolunu tuttu.Şu an dayak yiyen Berkan'dı döven ise Araz.Berkan en sonunda kaçtı.Araz'sa bana yaklaşıp "iyi misin?" diye sordu kafa sallamakla yetinip hiçbir şey demeden sınıfa gittim eşyalarımı aldım ve çıktım.Ardından da derste olduklarını umursamadan kızlara eve gittiğimi söyledim onlarda zaten onların da sıkıldığını ve benimle geliceklerini söyledim.Yüzümü görünce ne olduğunu sordular bende her ayrıntısına kadar olayları anlattım.Esila'nın yüzüne bakarken endişeyi görebiliyordum ama Ege'nin yüzünde gördüğüm ifade beni kendime getirmişti çünkü Berkan'a kafa attığımı hatırladım besbelli Ege benimle gurur duyuyordu.Kızlra glümsedim ve yürümeye başladık.Sonra durdum telefonuma mesaj gelmişti Araz'dandı."istersen sizi bırakabilirim?" ona hala tam anlamıyla güvenmiyordum.Bu yüzden "hayır,gerek yok"yazdım.O da "peki,sen bilirsin"yazdı.Görüldü attım ve cevap vermedim.Sonrada kızlarla hiçbir şey olmamış gibi şen şakrak eve doğru yol aldık.

Mahşerin Dört AtlısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin