Master/Yoonkook✔

23

Jungkook

Üstümü giyinip telefonumu aldım. Dün olanlar tam bir rezillikti. Alnıma vurup kendime geldim. Yoongi bu hareketime karşı tepki vermemiş ve sanırım normal bulmuştu. Kendisi şuan yatakta doğru düzgün uzanıyordu (!)

Göz devirip kendimi yüz üstü Yoongi'nin yanına attım. Kolunu sırtıma atıp bana yaslanmıştı. Zaten ayı gibi birde bana yaslanıyor.

Kolunu çekmesi için garip sesler çıkardım. O ise umursamayıp telefona bakmaya devam etti.

"Aish çek şu kolunu!"

Yine çekmeyince sinirlendim ve doğrulmaya çalıştım. Ancak gücü yüzünden kalkamamıştım.

"Çek kolunu! "

Bu sefer çektiğinde somurttum ve bacağına tekme attım. Buna karşı kolunu karnıma koymuştu. Mızmız sesler çıkarmaya başlamıştım. Çok sinir bozucu cidden!

"Bırak beni~"

"Beni ikna et."

"Ne ikna etmesi ya?! Birden bire bana karışan sensin!"

Dediğimi umursamadığı zaman derin bir nefes aldım.

"Yoongi çok yorgun ve bitkin hissediyorum."

Kolunu çekip bana döndü.

"Neden?"

"Dün yüzünden olmalı. "

"Onun vampir olduğunu bizde bilmiyorduk."

32 diş gülümsedim ve üstüne çıktım. Şimdi sıçtın. Derken kapı açılınca donakaldım. Jimin? Kapıyı nasıl açtı bu ya? Ve hâlâ o burada mıydı? Olduğumuz pozisyon aklıma gelince kızardım. Ayrıca üstümde uzun bir t-shirt vardı ve bu t-shirt giydiğim şortu gizliyordu. Böylece sadece t-shirt giymiş gibi görünüyordu. Yoongi ise sadece gri eşofmanlaydı. Jimin sahte bir öksürük çıkarınca üstünden kalkıp yatağa oturdum.

Yoongi konuştu.

"Ne oldu Jimin? "

"Öğle yemeği zamanı geldi. Birlikte yiyelim. "

Bu sefer ben konuştum.

"Resmen buradan geçiniyorsun. Ayrıca kapı çalma diye bir şey var."

"Öncelikle evet buradan geçiniyorum. Kapı çalma gereğide duymadım."

Elimi git anlamında havada sallarken konuştum.

"Tamam git. Birazdan geliyoruz biz."

Göz devirmiş ve çıkmıştı.

***

Jimin'in yanına oturdum. Yoongi'de tek boş olan yere, karşıma oturmuştu.

Çenemi elime koyup gözlerimi yumdum. Taehyung'un kalın sesini duymuştum.

"Sae Oh buradaymış." (isim sallamaktan yoruldum)

Gözlerim hâlâ kapalıydı ancak onları can kulağıyla dinliyordum.

Bu sefer Yoongi konuştu.

"Niye gelmiş?"

Şimdi fark ettimde ikisininde sesi kalın ve rahatlatıcıydı. Mayıştıran bir sesleri vardı.

"Seni görmeye gelmiş. Yılışık."

Sae Oh'u tanıyordum. Onun için karakter tasarlamıştım. Taehyung'un dediği gibi o bir yılışıktı. Yoongi'ye yavşayıp duruyordu. Gözlerimi açıp tepkisine baktım. Sanırım o da onu sevmiyordu. İstemsizce, olduğu hâline sırıtıp boşta kalan elimle bildirimden öten telefonumu aldım.