Master/Yoonkook✔

10

Jungkook

Hissettiğim varlıkla gözlerimi açtım. Yine mi bu? Ondan ayrılıp diğer tarafa döndüm ve telefonmu açtım. Saat 11 olmuştu. Esneyip yüzümü yastığa koydum. Buram buram Yoongi kokuyor. Bunu önemsemeyip gözlerimi kapadım.

Niye bu kadar soğuk? Keskin bir soğuktu bu.

Yoongi arkamdan sarıldığı zaman sıcacık olmuştum. Ondan ayrılmadım aksine ona dönüp bir battaniye gibi sarıldım. Sıcak olmasaydı şimdiden ayrılmıştım ondan.

Belimdeki damarlı elleri beni kavrıyordu.

Siktir. Resmen donuyorum.

"Jungkook?"

Dudaklarını alnıma koyunca gözlerimi açtım.

"Yanıyorsun." (Yanıyosn fuat abeğ)

Yorganı üstümüzden attığı zaman kıvrıldım.

"Üşüyorum."

"Çünkü ateşin var."

Beni oturur pozisyona getirdi.

"Aptal. Hem kanını içti hemde sana sadece noodle verdi artı olarak hasta olmanı sağladı. Mükemmel."

Kapıdan çıktı ve gitti. Doğru söylüyordu. Jimin kanımı içtikten sonra sadece noodle verdi.

Kapıdan içeri girince telefonunu eline alıp kulağına götürdü.

"Neredesin lan sen?"

"..."

Telefonu kapayıp başka birini aradı ve başka bir odaya gitti.

Çok üşüyordum cidden.

İçeri geri girdi ve telefonu koltuğa atıp gardıroptan şort ve bir t-shirt çıkarmıştı. İkisi de şaşırmadığım gibi siyahtı.

Bana yaklaşıp önüme çömeldi ve gömleğimin düğmelerini açmaya başladı. Yanağımdaki sıcaklık ateşin yüzünden miydi yoksa utandığımdan mıydı bilmiyorum.

Gömleğindeki bileğini tutup konuştum.

"Ben giyerim."

Önce bana baktı sonra bir şey demeden telefonuyla birlikte odadan çıktı.

Verdiklerini giyip aynaya baktım. Ateşim olsada hâlâ seksiydim.

Yoongi

Onların habersiz gitmeleri meşhurdur zaten. Sinirle duvara yaslandım. Sinirlenince gözlerim farklı bir renk alır ve dişlerim belirginleşirdi. Gözlerimi yumdum ve sakinleşmeyi denedim. Ancak sakinleşmek yerine daha da sinirleniyordum. Çok çabuk sinirlenen bir tiptim ve bu en sevmediğim özelliğimdi. Çünkü bir vampirdim ve sakinleşmeyi beceremiyordum.

Jungkook odadan çıkınca ona baktım. Gözlerime baktığında tek elimle ağzımı kapatıp gözlerimi başka bir tarafa çektim.

"Efendim-"

"Merak etme kan yüzünden değil. Sinirlendiğim için böyle. "

Kapı çaldığı zaman hızlı adımlarla açtım. Ağzım hâlâ kapalıydı. Gelen doktoru Jungkook'un yanına götürdüm. Ateşi olduğunu söyledim ve onları baş başa bırakıp lavaboya gidip aynaya baktım. Gözlerim simsiyahtı ve dişlerim sipsivriydi. Lanet okuyup gözlerimi sımsıkı kapadım. Aklımda canlanan Jungkook'un gülüşü ile gözlerimi açtım. Jungkook? Aynaya baktığımda eski halime dönmüştüm. Alaylı bir şekilde sırıttım. O mu benim ilacımdı? En azından eski hâlime dönmüştüm.