This is my sister-ReTo [CAŁA]

#11 Nie lubię jak jesteś smutna.

W domu: (22:50)
Pojechaliśmy szybko do mieszkania i opowiedzieliśmy o wszystkim chłopakom.
Byli w ogromnym szoku.

-Jedziemy jutro rano na policje-powiedział Adrian strasznie wkurzony.

-Żałuje, że mu dałam drugą szansę!-usiadłam na sofie-Przepraszam Igor, że Cię nie posłuchałam....-powiedziałam i popatrzyłam się w stronę Igora.

-Udawał miłego, a okazał się skończonym skurwielem-odpowiedział siadając obok mnie.

-Zmęczona jestem-westchnęłam.

-To idź się umyć i idź spać-przytulił mnie Adrian.

-Kacper się teraz myje-powiedziałam.

-Oh...-westchnął-To chwile poczekaj.

*Igor*
3 minuty później:
Zobaczyłem, że głowa dziewczyny ląduje na moim ramieniu.

-Możesz iść się myć, Kacper wyszedł.-powiedziałem delikatnie łapiąc za ramię dziewczyny.

Nie usłyszałem odpowiedzi. Sylwia miała zamknięte oczy, więc oznaczało to, że zasnęła.

-Nie będziemy już jej budzić-powiedział Adrian biorąc na ręce brunetkę i przenosząc ją do jej pokoju.

*Sylwia*
Rano:
Obudziłam się z ogromnym bólem głowy. Nagle przypomniał mi się wczorajszy wieczór.

-Głodna?-wszedł do mojego pokoju Adrian kładąc na moje łóżko talerz z dużą ilością kanapek.

-Nawet nie-odpowiedziałam i lekko posmutniałam.-Chce już jechać na policje.

-Pojedziemy jak zjesz śniadanie-powiedział.

-No ok-odpowiedziałam i wzięłam jak najmniejszą kanapkę.

Jak zjadłam udałam się do łazienki.
Umyłam się i ogarnęłam.

-Jedziemy?-zapytał Adrian.

-Tak-wzięłam głęboki oddech. Zaczęłam się strasznie stresować.

Adrian kierował, obok siedziałam ja a z tyłu Igor.

Na komisariacie:
Złożyliśmy zeznania. Byłam w ogromnym stresie.

-Skoczymy do jakiegoś supermarketu, hmm? Wypadałoby zrobić jakieś zakupy spożywcze.-powiedział dokładnie Adrian.

-Faktycznie-odpowiedziałam.

W supermarkecie:
-Nie przejmuj się już tym dupkiem.-wyszeptał do mojego ucha Igor.

-Wiem... Ale nadal myśle o tej sytuacji.-spuściłam głowę.

-To nie myśl, proszę. Nie lubię jak jesteś smutna.-uśmiechnął się do mnie na co ja zrobiłam to samo.