Penniless Bride

Chapter 46: I don't know

Gio's Pov

Hinawi ko ang mga nakakalat na buhok sa mukha niya. Damn! You're so beautiful. Hinalikan ko sya sa noo pababa sa kanyang ilong. I don't know of I should do this perooo...

Naaakit talaga ako sa mga labi nya, parang gusto ko yun halikan pero hindi ko magawa.

Tinawag ko si ate riya dahil hindi ko na alam ang susunod kong gagawin. Natatakot ako.

"Ate.." I whispered

"Success?" Tanong nya, masaya ang boses nya at parang halatang nangaasar pa.

"No, i don't know what to do" I'm stunned, hindi ako makagalaw dahil natatakot talaga ako.

"Stick to the plan. Para sa inyong dalawa din yan" umiling ako

"But i don't know how to do it" seriously

"Oh my god gio!" Tinawanan nya ako, yung tawang parang wala nang bukas.

"Ate naman!" Medyo napalakas ang boses ko pero pagtingin ko kay ayesha ay mahimbing padin ang tulog nya.

"Hahaha! Wait let me calm first! Pffft.. Hahahaha" tawa padin sya ng tawa at dahil sa inis ko binabaan ko nalang sya ng telepono.

Ilang segundo pa ay tumatawag na ulit si ate riya.

"Ano? Tatawanan mo parin ba ako?" Inis kong tanong sa kanya

"Okay seryoso na. Pffft.. hahahaha! Sorry! Ohmygod! How to calm? Shit! Hahahaha" i remain silent habang pinapakinggan ang mala bruhang tawa ng kapatid kong abnormal. Bwisit!

"Okay ito na talaga, kung desidido kana talaga dyan sa plano mo then go! Yun naman talaga ang dahilan kung bakit kayo nandyan ni ayesha ngayon, but if not please magisip kana ng Plan B mo" nagdadalawang isip na talaga ako, hindi ko akalain na kung kaylan nandito na ako ngayon pa ako naduwag.

"Papuntahin mo si Manang dito" utos ko sa kanya

"Wag mong sabihing gusto mo pang may nanunuod sa inyo bago ka kumilos? Ohmygod gio, yuck!" Napaface palm nalang ako dahil sa sinabi nya.

"Of course not!" Seriously ate riya? Seriously?

"Eh bakit nga?" Ako na ngayon ang natatawa dahil sa sinabi nya.

"Basta papuntahin mo nalang, okay?" Naiinis nako pero hindi ko parin maalis yung tawa ko.

"Basta gio ha? Wag kang gagawa ng bagay na pagsisisihan mo, pero nandito lang lagi si ate kapag kaylangan mo ng tulong ko" tumango nalang ako kahit na alam kong hindi nya iyon nakikita.

"Korni tsss.." pagbibiro ko. Hindi ako sanay na seryoso kaming naguusap

Binaba ko na ang telepono at saka ko na pinagmasdan si ayesha habang hinihintay si manang. Ilang minuto pa ay hindi naman ako nabigo at nandito na sya.

"Manang pakilinisan si ayesha" yan lang ang sinabi ko at saka na ako laumabas ng kwarto.

Nanigarilyo muna ako saglit at saka na bumalik ulit. Naabutan kong nakaupo nalang si manang sa gilid at mukhang tapos na sya sa ginagawa nya. Nagpaalam na sya sakin at saka na umalis.

Nakahubad ngayon si ayesha at tanging kumot lang ang nagtatakip sa inosente nyang katawan. May side sakin na parang gusto kong ituloy pero nangingibabaw parin sakin yung respeto ko sa kanya.

Nagtanggal nako ng saplot at tanging boxer ko nalang ang nagtatakip sa aking pagkalalaki. Humiga ako sa tabi ni ayesha pero hindi ko tinignan kung ano ang nasa ilalim ng kumot nya. Ayoko, ayokong sirain ang buhay nya.

Hinayaan ko nalang na makatulog ako sa tabi ni ayesha, this is my dream.

Malaki ang respeto ko sa kanya dahil mahal ko sya

__________________________________________

Medyo maiksi pero keri na hihi!

                 VOTE-COMMENT-SHARE