Marrying Mr. Popular (PUBLISHED under LIFEBOOKS)

Kabanata 21

Ch. 19

Christopher's POV

"So, mag-asawa na talaga kayo?"

"Yeah. Magsisixmonths na din kaming kasal."

"But-Akala ko ba ako ang mahal mo? Akala ko ba ako ang pakakasalan mo? Akala ko ba ako lang? Bakit ka nagpakasal?" Maiyak-iyak na sabi niya sa harap ko.

"Foina, totoo lahat ng sinabi ko sayo."

"Pero asawa mo na siya! May magagawa ka pa ba dun?!"

"Kaya nga nagfile ako ng annulment eh. Dahil hindi ko siya gusto."

"Psh! Eh hindi niya naman 'yan pipirmahan eh. Kaasar ka naman Christopher! Paano na ko? Sino nalang ang bibili ng mga gusto ko?"

"Foina, hindi yan ang mahalaga dito."

"Pero yun ang importante sa'kin! Let's break up."

"What?!"

"Hindi ako makikipagbalikan hangga't hindi pa kayo annulled. Kaya kung mahal mo talaga ko, papirmahin mo na siya!"

"Hindi ganun kadali yun Foi!"

"It's your choice. Kung gusto mong balikan kita agad, maghiwalay na kayo, at sa'kin ka makikipaglive-in."

Atsaka siya lumabas ng room. What the Hell! SERIOUSLY!?

Tang-ina lang! Kailangan ba talagang magbreak pa kami? Psh! Ganun niya lang kadaling itatapon ang 2 years? Putangina lang talaga!

Nasa photoshoot kami ngayon! Nakakabanas lang. Agad-agad na dumikit si Foina sa bagong model na nakuha nila. Tang-ina lang talaga ang sarap manapak, gago!

Cassiopeia Mikael's POV

Pagkatapos ng klase ko sa Filipino ay umuwi na 'ko sa bahay. Wooooh! Nakakapagod din pala mag-aral.

Kaagad akong pumasok sa kwarto namin ni Christopher. Naabutan ko siyang umiinom ng inuming may Alcohol.

"Chris, may problema ka ba?"

Lumapit ako sa kaniya para kausapin siya pero nagulat ako nang bigla siyang tumingin sa'kin nang masama.

"Ikaw! Nasabi ko na sa'yo ang tungkol sa annulment diba? Kailan mo balak pirmahan?"

Ohmyghad! Akala ko nakalimutan na niya! >_<

"Ah ano kasi-Pwede bang h-h'wag muna nating pag-usapan a-ang tungkol dyan? L-Lasing kana yata."

"No, I'm not! Alam na alam ko pa nga rin na hindi kita mahal e! May balak ka namang pumirma diba?"

"Wala." Naibulong ko. Wala naman kasi talaga akong balak. Ayoko!

"What?"

"Tama na nga 'yang pag-inom mo, matulog kana." Pilit kong kinukuha sa kanya ang bote ng alak pero hindi niya binibigay.

"Sagutin mo ang tanong ko. Pipirmahan mo diba?"

"A-ayokong pumirma. H-hindi ako pipirma, Chris."

Nagulat ako nang bigla niyang ibato yung bote. Tumama ito sa pader at nabasag.

"Bakit?! Bakit ayaw mong pirmahan ang putanginang annulment paper na 'yon?!"

"B-because I don't want to. May nagawa ba 'ko? Bakit nagkakaganyan ka? O-okay naman tayo kanina diba?"

"Okay? Tayo? At kailan tayo naging okay Pei?!"

"Nag-aasaran na tayo. Nakikipag-usap kana sa'kin. Paminsan minsan pinagtitripan mo na din ako. I think nagkakaroon na tayo ng progress kahit papaano."

Tumawa siya nang sarcastic. "Sa tingin mo okay na yon? E mababa naman pala yung kaligayahan mo e."

"Mababa na kung mababa! Please Chris h'wag mong hingiin sa'kin 'yan. Ayoko! Ayokong makipaghiwalay sayo."

"Bakit nga?! Masaya ka sa ganito?! Sa one-sided love?! E tanga ka naman pala talaga e!"

"Tanga na kung tanga, Chris! Masisisi mo ba 'ko?! Sa tingin mo ba gusto ko ang ganito? Yung paulit-ulit na nasasaktan nang dahil sayo?! Hindi, Chris. Hindi! Pero nagtitiis ako dahil mahal kita. Dahil ayokong mawala ka!"

"Hindi ko sinabing magtiis ka! Hindi mo pala gusto, bakit kapit ka parin nang kapit sa 'kin?! Noong simula palang, binigyan na ba kita ng sign na magkakagusto ako sa 'yo? Diba hindi?!"

"I know. Kaya nga pinipilit kong magpapansin sayo para lang malaman mong nag-eexist ako sa buhay mo!"

"Puwes, hindi effective! Sa ayaw mo't sa hindi, pipirmahan mo yung papel na 'yon! I will only give you 7 days. At kapag hindi mo pinirmahan, ako mismo ang pipilit sayo!"

Lumabas siya ng kwarto. Ano na naman bang nangyayari? Akala ko okay na? Bakit nagkakaganito na naman kami? Paano na 'to? 7 days? Hindi ko kaya! Gusto niya ba talagang mangyari yon? Bakit? Dahil na naman ba kay Foina?!

Matatawag na ba akong martyr kung magpapakatanga ako sa kanya kahit ayaw niya sa'kin?

Iiwas na naman ba ko ulit? Ganon na naman ba ulit?!

Kinabukasan, maaga akong gumising para ako ang maghanda ng almusal namin ni Chris. Gusto ko pa ring ipakita na deserving ako para maging asawa niya. Ayoko pang sumuko. Ayoko pa.

6:30am nang lumabas siya ng kwarto ni Jasmin. Yeah, pinalipat niya sa kwarto namin si Jasmin at siya ang natulog don.

"Goodmorning, Chris." I managed to give him a smile. "Kain na." Dugtong ko pa.

Hindi siya sumagot. Nagdire-diretso siya sa ref at kumuha ng pwede niyang iluto.

"Nagluto na 'ko para sa breakfast natin, dito ka nalang kumuha."

"Dont talk to me. You'll only have six days, Pei. Six days."

"Chris plea-"

Umalis si Chris at kaagad na kinuha ang bag niya atsaka nagmadaling pumasok sa school.

Seryoso siya. Ano bang kailangan kong gawin para magbago ang isip niya? Ayoko siyang bitawan.