Tabii ki Erkeğim!

2. [🤥] Tabii Ki Erkeğim!

 [Düzenlenmiştir.]

  "Gözlerine geceyi, yıldızları, dolunayı sığdırmışsın da bir beni  sığdıramadın dünyana..."

            LadyReBeL & MrReBeL

                         ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ

      "Sen az önce bana kız mı tavladın?" dedi Utku arabanın filmli camından gizlice, az önce kız kardeşinin konuştuğu, kıza baktı. Gerçekten çok güzel bir kızdı. Ve bakışı...

    "Vay, çok güzelmiş!" dedi gözlerindeki çapkın ışıltıyla.

    "Saçmalama abi! " dedi Tutku pürüzlü sesiyle.

     Utku kaşlarını çatarak Tutku'ya döndü.

     "Sen bu sesinle bana 'abi' deyince bir garip oluyorum." diye homurdandı ve önüne döndü.

      Siyah saçlarını at kuyruğu yapmış kız, elindeki su şişesiyle merdiven korkuluğuna yaslanmış, dalgınca arabaya bakıyordu.

    "İsmi neymiş? " dedi Utku da kıza bakarken. Aklı kalmıştı.

    "Defne." diye homurdandı Tutku. Şu an önemli olan bu muydu gerçekten? Elemelerin nasıl geçtiğini sorması gerekmez mi? Ya da yorgun olup olmadığını?

      Utku "Defne" diye tekrar etti ve kardeşine döndü.

    "Tutku iyi misin? Çok yoruldun mu? Çok iyi iş çıkardın!" dedi Utku sonunda vermesi gereken tepkiyi vererek.

    "Sadece yoruldum abi, bir an önce eve gidip uyumak istiyorum." dedi ve boynunu esnetti. Nedense trip atası gelmişti.

    Eve geldiklerinde Tutku peruğunu test etmek amacıyla duşa girdi. Saçlarını karıştırdı , şampuanladı ve ardından fön çekti.

    "Bu nasıl bir şey? Ya hiç kafamdan çıkmazsa?" endişeyle elini alnında gezdirdi. Hafif bir tırtıklık geldi eline ve aklına peruğu takarken Emre'nin ettiği laflar geldi.

   "Bir krem vereceğim peruk ıslandığında bunu hemen süreceksin."

    Çantasını kurcaladı aceleyle ve kremi alnına sıktı. İyice sürdükten sonra birkaç dakika yapışkan bir his yaşadı. Hiç hoş değildi. Allah'tan şampuan gibi kokuyordu.

    Uzun uğraşlarından sonra kendini yatağına attı ve yorgun bedenini uykunun kollarına bıraktı.

.
.
.

   "Şimdi senden koşmanı istiyorum, koşacaksın ve takla atarken bu attığım topa vuracaksın. Anladın mı?"

   Tutku babasının lafıyla başını salladı ve kendini atacağı taklaya hazırladı. Bunu başarması lazımdı. Çünkü babası başarısızlık diye bir şeyi kabul etmiyordu.

   "Olmadı! Bir daha!" Diye bağırdı babası.

   "Olmadı! Bir daha!" Tekrar bağırdı.

   "Olmadı! Bir daha!"

   Tutku, ardı ardına attığı taklalar ile topa vurmaya çalışırken nefes nefese kaldığı sıra gözlerini kapattı. Sadece hissetmeli ve doğru anda takla atmalıydı. Takla atarken topa vurmaya çalışmamlıydı , topa vurmak için takla atmalıydı.

   Defalarca attığı taklaların ardından en son attığı takla ile topa vurmayı başarmıştı. Gözlerindeki mutluluk azımsanamazdı.