|•|27.Bölüm|•| Tabii ki Erkeğim!

11.1K 1.1K 317
                                    

    Mikasa_Akame Kitaplarımdan bahsettiği ve attığı tatlı yorumlar için çok teşekkür ediyorum.

  Bu bölümü sana ithaf ediyorum ( ꈍᴗꈍ)
[Her ne kadar telefondan nasıl ithaf edildiğini bulamasamda... (人 •͈ᴗ•͈) ]

 

     "Çok bağırdım, duyan olmadı; şimdi sessizliğim yankılanıyor..."

         
      "Acele et. " diyen Tutku abisinin kolunu tuttuğu gibi çekiştirmeye başladı.

         Öğrenciler ise etrafta garip bir şekilde fısıldaşıyordu.

        "Dayısı neden böyle giyinmiş?"

       "Eldivenler farklı bir hava katmış."

          En son Tutku abisini ve Emre'yi kalabalığın içinden çekip çıkardığı sıra Asır koşarak Berk'in yanına gitti.

       "Kanka, telefonunu ver. " diyerek omuzlarına vururken Berk ağlamaklı bir ifadeyle baktı.

        "Neden benimki? Neden Anıl'ınki değil?" diyerek sızlandığında Asır birkaç tane daha vurmuştu omzuna.

        "Acele et!" diye bağırdığında Berk ağlayarak telefonunu çıkardı.

        Asır telefonu alır almaz koridor boyu koşmaya başladı. O sırada kendi telefonundan Berk'i aradı ve açıp kendi telefonunu sessize aldı.

    Tutku ve yanındaki garip iki adama tepeden bir bakış attıktan sonra onların önünden geçip aceleyle odaya girdi.

      Tutku yanlarından koşturarak geçen Asır'a kaşlarını çatarak baksa da abisinin o adamın kendisinden aslında ondan hoşlandığını ve bir erkek olarak başka bir erkek ile karmaşık bir ilişki içerisinde olduğunu öğrenseydi...

         "Allah!"

        Utku kız kardeşinin bir anda bağırmasıyla kaşlarını çatarak yüzüne baktı.

        "Ne oldu?"

    Tutku iki adamın da kendisine anlamayan ifadelerle baktığını görünce yutkundu.

        "Hiç... Hiçbir şey olmadı canım! Ne olabilir?" dediğinde Utku tek kaşını havaya kaldırdı. Bu abisinin sen bir işler çeviriryorsun ben de anlıyorum, demeye getirdiği muzip bir bakıştı.

    O sırada yurt odasına giren Asır Berk'in telefonunu en iyi ses alacak yere koydu. Kitapların arasına komufle olacak şekilde güzelce sıkıştırdıktan sonra gelen ayak sesleriyle hemen kendisine çeki düzen verdi.

      Tutku, abisi ve Emre içeri girdiklerinde salonun ortasında garip bir tavırla kendilerine bakan Asır'a baktılar. Tutku, Asır'ın son zamanlarda yaptığı saçma sapan şeylerden birini yapmaması için içinden binlerce kez dua ediyordu.

       Asır ise yakalanmamış olmanın verdiği rahatlamayla omuzlarını düşürdü ve derince nefes verdi.

      "Sanırım misafirlerin var Utku." diyerek zorla gülümsedi ve kendisini tanıttı. "Ben Utku'nun oda arkadaşı Asır." diyerek selam veren genç adam odanın içerisinde bile gözlük takmaya devam eden adama bakıyordu. Bu sanırım gerçek Utku'ydu. Sakalı falan da vardı.

       Utku, Asır'ın garip hareketlerine baktıktan sonra dönüp kız kardeşinin yüzüne baktı. Tutku ise sadece yapmacık ama sabit bir ifadeyle gülümsüyordu.

Tabii ki Erkeğim!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin