Tabii ki Erkeğim!

15.[🤥] Tabii Ki Erkeğim!

   [Düzenlenmiştir.]

    "Karar veremiyorum...onunla kavga etmek bile güzelken karar veremiyorum. Sanırım deli gibi sevmenin ne demek olduğunu anlıyorum..."

      (ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*.✧❤️✧ LadyReBeL & MrReBeL

       Tutku, yatağında döndüğü sıra açılan kapıyla uyku sersemliğiyle gözlerini kırpıştırdı.

         "Abi?"

          Utku, telaşla Tutku'nun yanına giderken Tutku hâlâ uyanamamıştı.

     
         "Abi senin okulda olman gerekmiyor muydu?"

          Utku, derince nefes aldı.

           "Kaya denen çocuk ile aranız da ne oldu? Onunla görüşmüşsün?" dedi telaşla.

       Tutku, bir anda açılan gözleriyle yatakta doğruldu.

           "Sen nasıl öğrendin abi?"

  
             Utku, saçlarını geriye doğru sinirle atarken dudaklarını ısırdı.

          Tutku'ya bağırmak çağırmak istediği her an kendi içinde yaygaralar çıkarıyor ve ardından ağzını kapatıyordu. Ne hakla kızacaktı ki Tutku'ya? Ondan sakladığı için mi? Ona yardım etmek için hastalandığı için mi?

          "Emre gelecek birazdan, benim bileğim acıyor gidemem. Çabuk hazırlan. Ayrıca dün sana alerjin için hap yazdılar. Gece yatmadan önce iç." dedikten sonra odaya girdiği gibi hızla geri gitti.

.

.

.

            Tutku, peruğunu düzeltirken merdivenleri çıkıyordu ki bir anda karşısında beliren Defne ile bir adım geriye kaçtı.

         "Merhaba, Utku!" diyerek gülen kız ona ilk defa fazla samimi bir ifadeyle geliyordu.

     Tutku, şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırırken içinden abisine çok güzel iltifatlar ediyor, adına olağanüstü şiirler yazıyordu.

    "Merhaba." der demez Defne'nin bir an yüzündeki gülümseme solmuştu.

   
       Utku, traş mı olmuştu? Kilo mu vermişti yoksa bir gecede? Peki boyu? Aşırı sıcak suda yıkanmaktan olabilir miydi? Defne kendi aptallığına acınacak bir ifadeyle güldü.

           Çamaşır mı bu çeksin,Defne?

       "İyi misin?" dediğinde gözleri bileğine gitti. Bileğindeki sargının olmayışını genç kızı şaşırtmıştı.

        "İyiyim." dediğinde Defne'nin bileğine baktığını görünce istemsizce yerinde kıpırdandı.

         "Bileğin..." diyen Defne kaşlarını havaya kaldırmıştı. "...bu kadar çabuk iyileşeceğini düşünmemiştim." dediğinde Tutku yalandan gülmeye çalıştı.

           "Çok güçlü bir bünyem vardır." diyerek yalan söylemeye çalışırken birden omzuna sarılan kolla şaşkın yeşil gözleri kocaman açıldı.