Tabii ki Erkeğim!

13.[🤥] Tabii Ki Erkeğim!

[Düzenlenmiştir.]

      "Ben bu şehirde saçına düşmüş tek karım,

Bu arsız nehrin akıp alıp okyanusa ulaşamamış tek damlasıyım..."

 

LadyReBeL

       Utku, Tutku'dan okul için öğrenebileceği her şeyi öğrenmiş ve hem abisi hem koruması olarak bildiği Hakan Bey ile okulun yolunu tutmuştu.

     Serkan abisi bileğindeki alçıyı kırdığında çok hızlı bir şekilde iyileştiğini söylemişti. Sonrasında birkaç krem ile masaj yapmış ve iki katlı bandajla sarmıştı.

     Derince nefes aldı, birkaç hafta sonra Tutku geri gelecek ve o bu okula gidecekti. Çok az kalmıştı, sabretmesi lazımdı.

      Okulun bahçesine girip de arabanın kapısının Erdem Bey tarafından açılmasıyla arabadan yavaşça indi. Etrafa baktığında birçok kişinin garip bir ifadeyle kendisine baktığını fark etti. Tutku sanırım gereğinden fazla dikkat çekmişti. Tabii, onun gibi kendini bildi bileli eğitim gören birinin dikkat çekmemesi garip olurdu.

     Merdivendelerden çıkıp okul binasına girdiğinde sağ taraftaki kantini gördü. Gidip kendisine bir su bir de çikolata aldı. Enerji lazımdı.

     Odasına çıkarken sürekli kendisine tip tip bakan insanlara kaşlarını çatarak bakmak istiyordu. Ayı mı oynuyordu sanki?

     Utku odasına girmeden önce arkasından gelen birinin ismini bağırdığını duydu.

    Gelen kumral çocuk endişeli bir ifadeyle kendisine bakıyordu.

     "Utku! İyi misin?" dediğinde Utku başını salladı ve onun kim olduğunu çıkarmaya çalıştı. Asır değildi, Kaya da değildi, Defne hiç değildi! O zaman bu Berk olmalıydı.

     "Evet, iyiyim. " dediğinde Berk kaşlarını çatarak bir iki adım geri çekildi.

    "Sesin..." diye mırıldandı "bu kadar kalın mıydı senin?" dediğinde Utku gözlerini kaçırıp iki üç kez öksürdü.

     "Hastaneden yeni çıktığım içindir." diye mırıldandığında Berk'in bakışları sargılı koluna kaydı.

     "Geçmiş olsun?" dediğinde Utku başını salladı.

     "Teşekkür ederim." diyerek odasına döndü ve kapıyı açarken hafiften Berk'e gülümsedi. "Biraz dinlenmem gerek." dediğinde Berk başını salladı.

     Utku odasına girer girermez Berk geri geri birkaç adım attı sonrasında son sürat koşmaya başladı. Koridoru aşıp da çardağa vardığında Anıl ve Asır'ın ortasına atladı.

     "Oğlum!" dedi nefes nefes.  Anıl , Berk'in sırtına vurarak nefes almasına yardımcı oluyordu ki Berk telaşla Asır'a döndü.

      "Utku döndü." dediğinde Asır tam kalkıp odasına gidecekti ki Berk kolundan tuttu. "Ama bir gariplik vardı." dediğinde Asır kaşlarını çatarak Berk'e baktı.

     "Nasıl bir gariplik?"

.
.
.

    Üç genç arka arkaya saklandıkları koca ağacın arkasından sırayla başlarını yan taraftan çıkarmışlardı. Utku halı sahanın tribünlerinde oturmuş telefonuyla oynuyordu.

     "Garip olan ne?" dedi Anıl kaşlarını çatarak. En arkada kafası en üstte olandı.

    Ortadaki Asır ise düşüneceli halde Utku'yu izliyordu.