Tabii ki Erkeğim!

8. [🤥] Tabii Ki Erkeğim!

   [Düzenlenmiştir...] 

  "Gülmek sana yakışıyor, derken gözleri paramparçaydı. Bilmiyordu ki o paramparçayken bile harikaydı..."

           LadyReBeL & MrReBeL

                   ᕦʕ •ᴥ•ʔᕤ
      
       "Anlamadım." diye mırıldandı Defne başını eğip Utku'nun gözlerine gerçekten anlamadığını belirten bir ifadeyle bakarken.

      Tutku , sırt üstü yattığı yerden gökyüzüne baktı.

     "Belki de çok gereksiz konuşuyorum." dediğinde Defne olduğu yerden doğruldu ve gözlerini iri iri açtı.

      "Hayır, hayır!" dedi panik içerisinde ellerini sallarken. "Sadece o kadar derin konuşuyorsun ki anlamak için düşünmek gerek. "  dediğinde Tutku hafifçe gülümsedi ve başını yan çevirip Defne'ye baktı.

       Genç kız bir kolunu başının altına alıp karşısındaki kızı izlemeye başladı. Defne ise kendisini izlediğini fark edince hemen kıpkırmızı olmuştu. Gerisin geri tekrardan sırt üstü uzandı ve o da yüzünü Utku'ya döndü.

        Tutku, uzun uzun Defne'yi izledi. Sanırım dudağına her gün özel nemlendirici falan sürüyordu. Kirpiklerine kadar bakımlı ve alımlıydı. Teni pürüzsüz ve zarif gözüküyordu. Kendisi gibi kaba saba bir şekilden ziyade narince uzanıyordu sahada.

      "O zaman düşün." diye mırıldandığında Defne istemsizce heyecandan yutkundu.

     "Bunun için zaman gerek." dedi, dili zar zor dönmüştü.

        Tutku, hafifçe gülümsedi. Defne, abisine yakışacak en güzel kızlardan biriydi. Güzelliği bir yana saf ve duru bir hâli vardı. Hoşlanma şekli Tutku'yu bir kız olmasına rağmen etkilemişti. İkizine bu kızı kesinlikle yapmalıydı.

        "Tamam." dedi Tutku bir nefeste ve ayağa kalktı. "Bundan bir ay sonra kişiliğim ve konuşma şeklim değişirse şunu unutma. İlk defa kendimi aramak için dışarı çıktım ve bulacağım yeni kimlikten benim bile haberim yok." dedikten sonra üstünü sirkeledi ve kalkıp gitti.

      Defne sahanın ortasında durup ne dediğini düşündüğü sıra birden avcunu alnına vurdu ve olduğu yerde çığlık atıp zıplamaya başladı.

      "Geri çevirmedi!" diyerek mutluluktan dans ederken uzaktan onları izleyen Kaya sırtını beton duvara yasladı.

          Tutku...

        Eğer ikizinin yerine o bu okulu kazansaydı belki de şimdi kendisi Defne gibi mutlu olabilirdi. Ama şansına gele gele bu yerden bitme ikiz kardeşi gelmişti.

         Sinirle saçlarını geriye ittirdi. Onu bir daha görebilecek miydi? Kim bilir şimdi neredeydi?

      "Ah gerçekten! Bu nasıl bir çıkmaz!" derince iç çekti ve Utku'nun okul kapısından girişini izledi. Onu takip etse evlerini bulabilir miydi?

       Kaya kendini beton tribünlere gerisin geri atarken derince  çekti.

       İlk kez yaptığı bir şeyin pişmanlığını çekiyordu. Keşke o gün onlara saldırmasalardı...

.
.
.
       "Geldin mi?" diyen Asır elindeki mısır kasesini masaya bıraktı. "Tam da kaçıp saklandığını düşünmeye başlamıştım." dediğinde Tutku dudaklarını birbirine bastırdı.

      "Bir duşa gireyim o zaman, gelip başlayalım." dediğinde Asır dönüp Utku'ya ters bir bakış attı.

       "Sakın geçiştirmeye çalışma. Mısırlarını patlattım bile." Dediğinde Tutku gülerek dolabına yöneldi.