The Bully

Chapter 48

Gavin's POV

Nagulat ako mula sa aking pagkakaupo nang marahas na bumukas ang pintuan ng kuwartong aking kinalalagyan. Iniluwal nito si Laz na walang bahid ng anumang ekspresyon sa mukha. Nagtama ang mata naming dalawa bago siya nagsalita.

"Let's go, we are leaving here." Seryosong bigkas niya sa akin.

"B-bakit naman?" Tanong ko sa kaniya.

"Please Gab, not now. Just follow me... Let's get out of here." Medyo iritable niyang sagot sa akin.

Wala naman akong nagawa kung hindi ang sumunod sa kaniya. Alam kong masama ang timpla niya ngayon at ayokong mas lalo pa itong pasamain.

Agad akong tumalima at sumunod sa kaniya. Diretso at mabilis itong naglalakad sa mahabang pasilyo. Nakita kong nakatayo sa gilid si Maximus habang may naglalarong ngisi sa kaniyang labi.

"Saan kayo pupunta?" Pilyo nitong tanong kay Laz.

"Uuwi na kami Maximus," pagpapaalam ko sa kaniya. "Maraming salamat sa pagpapatuloy sa amin."

Nilingon niya si Laz bago humarap at nagpakawala ng isang matamis na ngiti sa akin.

"You're always welcome," sabi niya sa akin. "Basta ikaw." Dagdag niya sabay kindat.

Namula naman ako sa hiya at natatarantang lumapit kay Laz. Nakita ko siyang matalim na nakatingin sa akin.

"S-salamat, aalis na kami Max." Kinakabahan kong bigkas.

Bago pa man siya muling makapagsalita, nauna nang naglakad si Laz. Dali naman akong sumunod at dahan-dahang kumapit sa kaniyang braso.

Naramdaman kong napahinto siya sa paglalakad. Nilingon ko siya at nagtama ang aming mga mata. Nakakunot ang kaniyang noo habang nakatingin sa akin. Hindi ko alam ang aking gagawin kaya naman tumingkayad ako at binigyan siya ng isang mabilis na halik sa kaniyang labi.

"Sorry na." Nakayuko kong bigkas.

Narinig ko siyang nagpakawala ng isang buntong-hininga. Inakbay niya ang kaniyang kanang braso sa akin at marahan akong inakap palapit sa kaniyang katawan.

"Let's just go." Bulong niya sa akin.

Napangiti naman ako ng tipid habang nakayuko.

Bago pa man kami tuluyang makalabas ng mansiyon, narinig ko ang tinig ng isang lalaki na tumatawag sa amin.

"Laz, hindi ba kayo dito magpapalipas ng gabi?" Tanong ng tatay ni Laz.

"No." Tipid na sagot naman ng lalaki sa aking tabi.

"Mag-iingat kayo sa biyahe," pagpapaalala nito. "Ingatan mo si Gab." Tumingin ito sa akin at malumanay na ngumiti.

"Mag-iingat po kami, kayo rin po." Nakangiti kong tugon sa lalaki sa aming harapan.

"Let's go." Tawag sa akin ni Laz.

Tumalima na kami papunta sa kaniyang kotse at agad na umalis sa lugar.

Nakabibinging katahimikan ang bumabalot sa loob ng sasakyan. Seryosong nagmamaneho si Laz habang ako naman ay 'di mapakali sa aking puwesto. Gusto ko siyang tanungin subalit napangungunahan ako ng takot.

"What is it?" Seryosong tanong ni Laz sa akin.

"A-ayos ka lang ba?" Nauutal kong bigkas dahil sa pagkabigla.

Nakita kong napapikit siya ng saglit. Halata sa kaniyang mata ang labis na pag-aalala at pagkabahala. Alam ko ang dahilan ng kaniyang ikinikilos ngayon subalit hindi ko maunawaan kung bakit ganon na lamang ang epekto nito sa kaniya.