KUSURSUZ İNTİHAR

3.BÖLÜM

Arkadaşlar Yeni Bölüm Geldi, Umarım Beğenirsiniz. Yorumlarınızı Bekliyorum. Herkese Keyifli Okumalar...💜💜

Kör karanlık yerini günün ilk ışıklarına teslim etmeye başlamıştı. Masmavi deniz kızıllığın arasından sıyrılıp berrak maviliğine an be an kavuşuyorken Hera da güne erken uyananlardandı. Başını çevirdiğinde yanında hala uyumakta olan sevdiği adama baktı gülümseyerek. Yiğit'i bir süre izledikten sonra yavaşça yataktan kalkıp sabahlığını üzerine geçirirken odadan çıktı. Susamıştı, mutfağa inen merdivenlere yönelip alt kata indi. Mutfağa girip aldığı boş bardağı tezgâhın üzerindeki sürahiden doldurup içmeye başladı.

"Günaydın" diye bir mırıldanma duydu, başını çevirip baktığında Kurt'la karşılamıştı.

Gülümseyerek "Günaydın çok erkencisin" diye karşılık verdi boş su bardağını tezgâhın üzerine bırakırken.

"Koşuya gidiyorum"

"Sana iyi koşular" deyip odasına çıkmak için merdivenlere yöneldiğinde Kurt'un "Sağ ol " diye mırıldandığını duymamıştı bile. Odaya girdiğinde yatmak için yatağa yönelse de vazgeçip duşa girmeye karar verince banyoya doğru ilerledi. Güzel ve rahatlatıcı bir duş aldıktan sonra bornozunu giyip banyodan çıktı. Dolabın kapağını açıp kıyafet bakınmaya başladı. Sonunda karar kıldığı bordo renkteki tek omuzdan askılı şık ama günlük tarzdaki elbisesini giyip saçlarını kuruttuktan sonra maşa yardımıyla şekil verirken iki tutam saçı arkada toka yardımıyla tutturdu.

"Canım" diye mırıldandı Yiğit gülümseyerek.

"Günaydın sevgilim" diye karşılık verdi Hera gülümseyerek.

"Erkencisin hazırlanmışsın hatta"

"Erken kalkmayı seviyorum hadi sende kalk güzel bir kahvaltı yapalım"

"Hemen kalkıp hazırlanıyorum prenses sen salona geç istersen"

"Anlaştık kocacığım sen hazırlan ben salondayım" deyip yanağına bir öpücük bıraktıktan sonra odadan çıktı. Merdivenlerden inip salona geçti. Salonda kimsecikler yoktu. Kollarını göğsünde birleştirip salonun pencerelerinden birine doğru yürüdü, dışarıyı seyretmeye başladı.

"Günaydın Hera Hanım"

"Günaydın kolay gelsin"

Ayten "Teşekkürler" deyip elindeki tepsiyi masanın üzerine bırakıp kahvaltılıkları yerleştirdikten sonra salondan çıkarken Hera bakışlarını salonun resim olan taraflarına çevirdi, ilerleyip çerçevelerdeki fotoğraflara baktı bir bir. Geniş duvara monteli kuş şeklinde tasarlanmış kitapların ve filmlerin bulunduğu raflı dolabın sol üst köşesinde duran çerçeveyi eline aldı. Kurt ve Yiğit'in fotoğrafıydı bu, büyük ihtimal Kurt üniversiteden mezun olduğunda çekilmişti bu fotoğraf. Abisine sevgiyle sarılan kocasına bakarken bakışları onun hemen yanında duran Kurt'un resmine kaymıştı. Sarışına yakın kumral saçları ve masmavi gözleriyle gerçekten çok yakışıklıydı.

"Günaydın" diye bir sesleniş duyduğunda başını çevirirken bu seslenişin Elmira'ya ait olduğunu biliyordu zaten.

Gülümseyerek karşılık verirken "Günaydın Elmira" diye mırıldandı. Elindeki çerçeveyi yerine bırakırken Elmira sordu.

"Kurt kalkmadı mı daha neyse ben bir bakayım" deyip salondan çıkacaktı ki Hera mırıldandı.

"Kurt yok"

"Nasıl yok?"

"Koşuya çıkmıştı bayağı oldu aslında gelir bence birazdan"

"Hmm neyse gelecek nasılsa"