~KESİT~

128 23 6
                                    


Hera, arabaya unuttuğu telefonunu almaya giden Hilal'i beklerken bir yandan da parka doğru yürümeye başlamıştı ki sokak lambaları söndü. Hera etrafa bakındığında sadece parktaki sokak lambalarının söndüğünü görmüştü. Gecenin karanlığına teslim olan park nefes kesici  Boğaz manzarasına eşlik ediyordu. Boğaz her zamanki gibi ışıl ışıl ve rengârenkti. Adımlarını merdivenlere doğru yönelttiğinde merdivenlerde yanan mum ve güllerle  süslenmiş  bir yol  karşılamıştı onu. Yolun sonunda da diz çökmüş onu bekleyen sevdiği adam...

***

Dünyanın en keskin duygularından biriydi belki de aşk... İnsanın birine güvenebilmesi onu kendine eş kalbine diğer yarı sayması kolay bir şey miydi? Değildi bence... Bir insanı herşeyiyle sevebilmek onunla yaşlanabilmek dünyanın en huzurlu en mutlu anlarından biri olabilirdi.

KUSURSUZ İNTİHARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin