Cóż
Minęło parę miesięcy, a ja nie czuję już potrzeby prowadzenia tego pamiętnika.
Myślę, że zakończył się pewien trudny okres w moim życiu.
Jestem teraz na uczelni, wśród ludzi, którzy tak jak ja są zagubieni w dorosłości i są równie wrażliwi! Wreszcie jestem tam gdzie powinnam. Czuję, że kocham to miejsce. Pasuje tu.
I choć to dopiero pierwsze tygodnie to mam nadzieję, że tak zostanie. Że w końcu znalazłam swoje miejsce we wszechświecie!
Odmalowałam też sama swój pokój i czuję, że jest na prawdę w pełni mój. Poza tym czuję też trochę dumę z siebie i pracy jaką włożyłam by stworzyć sobie swój własny kont. Zostało mi tylko pomalować parę szafek i biurko, ale to drobiazgi
Podoba mi się też parę dziewczyn z uczelni i jedna z pracy. Co prawda nie robię sobie z nikim zbyt dużej nadzieii, ale co mi szkodzi zaprzyjaźnić się i poznać. A jak coś z którąś wyjdzie to przestanę się zbliżać do reszty. Ale póki co jestem wolna i z tego korzystam (? XD)
Moje życie stało się piękne, więc dziękuję za to, że mogłam tu wylać swoje brudy. Myślę, że jestem zupełnie inną osobą niż wtedy, kiedy zaczęłam to pisać, więc pora zakończyć ten depresyjny pamiętnik. Jak będę potrzebować to najwyżej stworzę całkiem nowy. Nowy ja, nowy pamiętnik xD
Pozdrawiam i dziękuję!
CZYTASZ
Niebieskie Gałęzie
AcakChcę by noc trwała wiecznie, bo dla mnie trwa. Wewnątrz mnie nigdy nie ma dnia Kiedyś namalowałam pewien obraz. Był na nim krzew róży. Róży o niebieskich liściach. Z jakiegoś powodu czułam, że ten krzew jest trujący... Tak jak ja. Przez swoją depre...
