Niech usiądzie wygodnie na tronie, poczuje smak władzy. Zacznie snuć mroczne plany godne prawdziwego Władcy Zła. Gdy pomyśli, że jest bezkarny, poczuje się bezpieczny, drużyna jasnych herosów wymierzy mu sprawiedliwość, skracając o głowę...
A raczej...
Język elioński, zwany też ciemną mową lub językiem nocy, jest jednym z najstarszych w świecie, w którym dzieje się akcja ZK. Ulegał wielu przemianom, przez co obecnie wyróżnia się dwie formy: starociemny, który, jak sama nazwa mówi, jest już przestarzały i używany m.in. w sytuacjach oficjalnych, podczas nabożeństw, w tradycyjnych tekstach, księgach oraz zaklęciach, zapisywany głównie za pomocą run; współczesny elioński, używany praktycznie zawsze, jego słownik można znaleźć poniżej.
Czytanie i pisownia:
Zasady czytania są takie same jak w języku polskim, z kilkoma wyjątkami: „ph" czytane jako krótkie „f" „sh" jako sz - różnica między nim a zwykłym „sz" pojawia się w sposobie wymowy, „sh" czyta się krótko, w przypadku „sz" na głoskę daje się mocny akcent i wymawia dłużej Jeśli pojawia się litera „v", co raczej nie zachodzi, wymawia się ją jako głoskę między „w" a „f"
Słownik:
a - i alene - biały aniael - bóstwo, bóg, bogini antrin - klątwa arnash - dziękuję arwish - przestań awarn - umierać awa - śmierć bewna - babcia cer - musieć darimin - dać dena - idiota ellet - proszę firant - potrzebne ger - brat hia - dama, istota płci żeńskiej i - a ichin - mała iden - panna idi - piękno idia - piękna idie kata - dzień dobry (dos. piękny dzień) il - to karst - stój karwin - widzę karwiniter - do widzenia Kele - na kraseria - królowa latr - czarny larta - czarne mertin - przekleństwo murna - matka na, nai - tak niugy - spokojnie osa - się prechan - zobaczyć renen - oszukać Seine - serce seru - życie shrein - przepraszam szate - wilcza jagoda tarn - mieć terna - ojciec untris - nie ut - z werunt - witaj ynse - jestem ynsern - być
odmiana czasowników
1 os. L. Mn - e 2 os. L. Mn - et 3 os. L. Mn - y
1 os. L. poj - i 2 os. L. poj - is 3 os. L. poj - te
Pytania:
kto? - net co? - ret gdzie? - ene kiedy? - kanta komu? - ael czemu? - ail kim? - iru jak? - warna jaki? - war czy? - kei ile? - raiwe
W komentarzach wywiązała się dyskusja na temat zera i liczb na minusie, więc wyjaśniam.
Zero we współczesnym języku nie funkcjonuje jako oddzielna liczba. Dlatego nie ma go tu zapisanego. Jeśli Eliończyk chce określić, że jest zero jakichś rzeczy, mówi, że tego po prostu nie ma. Dzieci Nocy zwyczajnie nie widzą sensu tworzyć oddzielnej liczby dla „niczego". Jeśli koniecznie zera potrzebują, co zdarza się bardzo rzadko, sięgają po język wspólny lub starociemny, gdzie można takową cyfrę znaleźć.
Istnieje znak graficzny zera, jednak służy on po prostu jako zwykły symbol do zapisywania liczb. Ma swoją nazwę, jednak nie jest to oddzielna cyfra, dlatego tu nie wystąpiła.
Liczby na minusie oczywiście istnieją, chociażby jako temperatury i długi. Do ich określania używa się słowa, które jest odpowiednikiem naszego minusa, ten znak też pojawia się w zapisie.
Osoby:
ja - jent ty - int on - wame ona - wima ono - wems my - jente wy - inte oni - wamete one - wimate te - wemse
Sugestia, którą dostałam kiedyś od Aren444, czyli drzewo genealogiczne rodu królewskiego Irwanii. Najstarsze widoczne tutaj pokolenie to pradziadkowie Arwara.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
