My Life, nothing special

♥ 14 ♥

Drogi pamiętniczku,

A więc...jest suuuupeeer – czujesz ten sarkazm?

Nie mam jebanego pojęcia co robić. Dojrzewanie jest do dupy, przez hormony mam jebany mętlik w głowie. W końcu mam okazję być w prawdziwym, kurwa związku. No i chcę chłopaka, ale z drugiej strony....

Są wątpliwości. Dużo wątpliwości. Tak, tak, chodzi o Jeffa. Wiem, że mówiłam już, że jest dla mnie za stary, alee....
Zaczęłam o tym myśleć i mój mózg stwierdził, że może powinnam spróbować. Wiem, to brzmi strasznie głupio, ale przecież każdy zasługuje na szansę, prawda?

Przecież jest opiekuńczy i mówi te wszystkie miłe słowa. Jak każdy człowiek ma też wady, normalnie nie przejęłabym się nimi, bo przecież to naturalne. Tylko problem w tym, że przez te niedoskonałości bardzo przypomina mi mojego ojca. A jak można wywnioskować z moich poprzednich wpisów.... Niezbyt za nim przepadam.

Gdzie widzę podobieństwo? Agresja, natarczywość, czepialstwo i nadopiekuńczość. Dziwny zestaw, co nie? Nie wiem czy śmiać się czy płakać. Totalna załamka.

Będąc z nim dostanę wszystko co chcę. Opiekuńczego faceta, który ochroni mnie przed wszystkim i kocha mnie nad życie. Jednak... to wszystko wygląda zbyt "ładnie" (moja nauczycielka angielskiego zabiłaby mnie za takie słownictwo). No, bo... poznaję go losowo w internecie, ledwo się znamy, a ten od razu proponuje związek. Mogę nawet stwierdzić, że przymusza do tego. A to może oznaczać, że okaże się egoistycznym skurwielem, który może mi przyjebać jeśli zrobię coś źle. Brzmi bardzo podobnie do mojego ojca, chociaż ten nigdy mnie nie uderzył specjalnie, ale bił moją matkę i brata. Podobno też był kochanym chłopakiem, póki się nie ożenił.

Pomocy

Mam zamiar jutro spotkać się z Lissą, by wypłakać się jej w ramię i ponarzekać na facetów. W niedzielę zaś wracam do internatu gdzie z Zoie zakładamy tindera, bo jesteśmy nastolatkami i mamy dużooo głupich pomysłów.

Gdzieś z tyłu głowy mam przeczucie, że moja naiwność się uaktywnia. Nie dobrze...

Do widzenia pamiętniczku