Merhaba Hayaller Sakinleri :)
Bölümlerin hepsini yazmış olmama rağmen aklımda bir fikir dolaşıyor. Ama bunun için sizin yardımınıza ihtiyacım var. Onun için bu sorumu cevaplarsanız çok sevinirim:
Zeynep'le Kerem'in daha neler yaşamasını istersiniz?
Aklımdaki fikri uygular mıyım bilmiyorum, ama karar vermemde soruyu cevaplamanız yardımcı olabilir, bunu biliyorum. Şimdiden çok teşekkür ederim:)
Hayallerinizin bir gün gerçek olması dileği ile...
İyi okumalar 🎈
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
...duygu hatırası...
Ayağımda rahat, gri jean pantolonum, üstümde beyaz tişörtüm, küçük çizimler için yanımda taşıdığım çizim defterim ve kalemimle birlikte Bitter Çikolata Kıvırcık'ı bekliyorum. 15 dakikaya feribot kalkacak. Beklerken zaman geçirmek için yaptığım şeyi yapmaya karar veriyorum ve etrafımdaki insanları izlemeye başlıyorum. Yeni yürümeye başlamış küçük bir kız çocuğu poposunda pampers paytak paytak yürümeye çalışıyor. Annesi ve babası peşinden gidiyorlar. Ayağının takılmasıyla poposunun üstüne düşüyor. Ağlayacağını düşünüyorum, ama aksine katıla katıla gülmeye başlıyor. Gülmeye başlamasıyla alt damağında ki iki dişi ortaya çıkıyor. O kadar tatlı bir görüntü ki, hemen çizim defterimi ve kalemimi kapıp bu minik kızın tatlı hallerini unutmamaya çalışıp çizmeye başlıyorum. Çizmeye o kadar dalmışım ki, Zeynep'in seslenmesiyle irkiliyorum.
«Balkabağı? Ne çiziyorsun?» - omzumun üstünden çizimime bakmaya başlıyor.
«Bu minik hanımefendiyi.» - başımla hâlâ yürümeye çalışan küçük kızı gösteriyorum.
«Ay ne tatlıııı! Ama feribotun saati geliyor...» - sonuna doğru sesi üzgün çıkıyor.
«Olsun. Binelim. Ben aklımdan çizerim.»
«Peki. Ama istersen bir sonrakine de binebiliriz.»
«Yooo hiç gerek yok. Zaten minik hanımefendi de feribota biniyor bak.» - gülerek babasının boynuna sarılan küçük kıza bakıyorum.
«Hadi o zaman biz de binelim!» - Zeynep mutlu mesut elimi tutuyor ve feribota biniyoruz.
Devam çizmem kolay olsun diye küçük kızın ve ailesinin yakınına oturuyoruz.
«Hadi devam çiz.» - Zeynep heyecanla çizmemi bekliyor.
«Peki.» - ben de dileğini ikiletmeden kalemimi elime alıyorum. Gülümseyerek küçük kızı izliyorum.
«Zeynep?» - hem çiziyorum hem konuşuyorum. Bitter Çikolata Kıvırcık'ın bana bakmaya başladığını hissediyorum.
«Efendim.»
«Hani Çınar'la tanıştıktan sonra çocuk yapmamız lazım demiştim ya.»
«Pişşşşt! Susar mısın? Biri duyacak!» - eliyle ağzımı kapatıyor. Parmaklarına öpücük konduruyorum.
«Zeynep. Lütfen elini indirir misin?» - sesim zar zor çıkıyor.
«Tamam ama böyle bağırarak konuşmazsan.» - onaylamak için başımı aşağı yukarı sallıyorum. Yavaşça elini aşağı indiriyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BozcaadAşk
FanficHani böyle kitaplar vardır, tam sahil kenarında güneşlenirken okumak istersiniz. Ilık bir yaz esintisinin eşliğinde hayaller kurdururlar insana. Mutlu ederler, bir gülümseme yerleştirirler insanın yüzüne. İşte Bitter Çikolata Kıvırcık'ın ve Balkabağ...
