The Rocker

Επεισόδιο 32

Τα μάτια μου πέφτουν επάνω του και τον στραβοκοιτάζω. Στρέφει το βλέμμα του προς το μέρος μου και με περιεργάζεται για μερικά δευτερόλεπτα. Οι υπόλοιποι δείχνουν ανεπηρέαστοι από το σκηνικό. Ξεροβήχω.

«Ο Άγγελος είναι γείτονας και... φίλος μου. Τον συνάντησα απ'έξω και τον προσκάλεσα να έρθει στην παρέα μας...» τους εξηγώ, έχοντας ήδη απομακρύνει τα μάτια μου από του Ορέστη.

«Βανέσα» συστήνεται δίνοντάς του το χέρι της και της χαμογελά.

«Μάνος».

Περιμένουμε να συστηθεί και ο Ορέστης, όμως δεν δείχνει να δίνει ιδιαίτερη σημασία στον Άγγελο. Τα πιάσαμε τα λεφτά μας τώρα. Εδώ με εμένα... με το ζόρι είχε κάνει χειραψία...
Ο Άγγελος αποφασίζει να κάνει την αρχή.

«Άγγελος» του αποκρίνεται τείνοντας το χέρι του προς το μέρος του, όμως ο Ορέστης συνεχίζει ακάθεκτος να καπνίζει το τσιγάρο του. Το βλέμμα του είναι σκοτεινό και αυστηρό. Δεν αφήνει κανέναν να διαβάσει τι ακριβώς σκέφτεται.

Η Βανέσα τον σκουντάει ελαφρώς, προσπαθώντας να τον επαναφέρει στη Γη, αλλά μάταια. Τι παιδιαρίσματα είναι αυτά τώρα; Ρουφάει για μια ακόμα φορά το τσιγάρο του και ξεφυσάει.

«Θα κουραστεί το χέρι σου...» λέει ξαφνικά ο Ορέστης στον Άγγελο, με φανερά ειρωνικό ύφος και εκείνος το μαζεύει ντροπιασμένος. Ήταν αναγκαίο τώρα αυτό; Τον κοιτάζω νευριασμένη  για  την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του, όμως με αγνοεί παντελώς. Όπως θέλεις Ορέστη μου. Η επιλογή είναι όλη δική σου!

«Λοιπόν; Παραγγείλατε;» ρωτάει ο Μιχάλης, θέλοντας να διώξει την αμηχανία και γνέφουμε καταφατικά. Ο Μιχάλης κάθεται δίπλα στον Μάνο, κοντά στον Μιχάλη η Αναστασία, μετά εγώ και τέλος ο Άγγελος ανάμεσα σε εμένα και τη Βανέσα. Χαρά που θα κάνει ο Ορέστης! Εκείνος βρίσκεται μεταξύ της Βανέσας και του Μάνου.

Η σερβιτόρα έρχεται και πάλι και οι υπόλοιποι παραγγέλνουν. Εγώ πίνω λίγη από την ξεχασμένη μπύρα μου και προσπαθώ να μην σκέφτομαι,  τι μπορεί να συμβεί απόψε σε αυτό το τραπέζι. Ο Ορέστης δεν λέει να ξεχάσει εκείνο το αναθεματισμένο φιλί με τον Άγγελο. Αν κάποιον θεωρεί απειλή... τότε είναι αυτός.

«Να φανταστώ... κάνετε live σε μαγαζιά σαν αυτό;» ρωτάει ξαφνικά ο Άγγελος και πιέζω τα χείλη μου. Το βλέμμα μου πέφτει στον Ορέστη και παρατηρώ την κίνηση που κάνει συνήθως  με το σκουλαρίκι στα χείλη. Καταλαβαίνω, αμέσως, ότι είναι έτοιμος να μιλήσει...