Ikalabing isang Alaala

287 53 3
                                    

Ikalabing isang Alaala

+Sampaguita+

Enero. 22, 1892.

Madaling araw na, actually, kaka-12:00 am pa lang. Hindi kami makalabas ni Ji sa pwesto na ganito kasi gusto pa naming makinig.

Nagtatabang ang mga ngipin niya. Hindi din naman ako makapaniwala. That this Heneral Vogar Reyes is an enemy. I can't think properly. Because of this position.

Invisibilty.

Sinabi ko na lang sa isip ko. Kapwa kaming naging mga invisible ni Ji. Nasa ilalim kami ng lamesa, at hinarangan namin ito ng karton para hindi kami makita. Dumako naman ang tingin ko sa kaniya.

Pinagpapawisan siya, at ang sama ng mga titig.

"Ji. Relaks lang. Hindi na nila tayo makikita."

Hindi niya ko pinansin, at malakas na sinuntok ang magkakapatong na karton ng mga aklat. Nagulat ako sa naging reaksyon niya. At dahil do'n ay nakuha niya ang atensyon ng dalawang nag-uusap ng patago. Ang isang lalaki ay isa pa lang walang kwentang laWyer!

Sumpain. Sino bang... hay.

"Varon, narinig mo ba iyon?"

"Ano, iyon, Heneral?"

"Ang mga karton. Sinong gumalaw niyan?"

"Ewan ko, Heneral." Para silang mga paniking natatakot dahil lamang sa ginawa ni Ji.

Hay nako. Pa'no ka pa naging Heneral sa gan'yang lagay?

Inggit ka lang kasi, na si kuya Mateo, magiging kapantay mo na kasi. Kapag talaga inggit na ang pumasok sa puso, magagawa na ang lahat kahit labag na sa konsensiya mo.

Ano bang pumasok sa nakakasulasok na isip ng matandang 'yan?

Hindi ba siya nababahala na nag-utos siyang magpapatay ng dalawang inosenteng buhay ng gano'n na lang? Hindi namin alam ni Ji kung ano ba talaga ang totoong dahilan kung bakit niya 'yon nagawa. Pero ang kapal naman ng pahina ng mukha mong---hay nako! Ayoko na lang magsalita.

Nakaka-stress sa bangs.

Ayaw kong makitang nasasaktan si Ji ng dahil sa mga sinasabi nila, lalong nasasaksak si Ji. Why they don't get it? Wealthy, money, and power make the people selfish more than ever.

Lahat ng nagtataglay ng tatlo na 'yan ay madalas na kinakain ng inggi't pagnanais.

Kahit noon pa sa Europe. Bukod do'n nagmumula ang mga world power ay hindi din sila nalampasan ng salot na pakiramadam na ito. Nawala ang tiwala ng mga mamamayan sa mga hari, napalitan ito ng mga pari.

Nagtiwala, at nanata dito ang mga tao dahil sa taglay nilang turo, at salita. Pero habang tumatagal ay unti-unti na ring nagiging sakim ang mga prayle'ng ito... nagbebenta sila ng mga INDULHENSYA.

Isa itong maliit na papel na nagpapahayag na ang grasya ng Diyos, nagpapabili para sa kapatawaran, at kaligtasan ng tao. Pero salamat kay Martin Luther isang doktorado sa teolohiya, at naging isang proffesor in University of Wintterburg... ibinunyag niya ang mga baho ng simbahan sa pamamagitan ng NINETY FIVE THESES noong October. 31, 1517.

But after that, Martin hide, at nanghingi ng proteksyon. That's the proof that those three words make a lot of impact in bad people. The people who just like to be above from everyone. Studid, Vogar. You just making your own funeral. Tsk.

Mataas nga ang katayuan mo, pero huwag kang pakampante, nandito pa ko... mas higit sa 'yo.

Nabahala ako ng tumayo na si Ji. What the heck is he planing to do?! Hindi siya pwedeng pumunta do'n! Kahit hindi siya nakikita. Pero galit ang mababasa mo sa mga mata niya. Inayos niya ang bisig niya.

I Treasure You, 1893Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon