"Selamat pagi, Tiara." Ujar Safiya, setiausaha pak long sebaik saja nampak Tiara.
Tiara duduk di kerusi depan meja Safiya. Safiya yang dalam lingkungan 30an, senyum. Senyuman simpati. Yap, itulah nama senyuman itu.
"Selamat pagi kak. Kak tahu tak mengapa pak long panggil saya? Saya buat salah apa pula kali ni?" Tiara spontan melurut cuping telinga yang bakal merah sebentar lagi.
"Entahlah sayang." Ujar Safiya.
Kasihan. Gadis ni sering jadi punching bag bos. Apa-apa tak kena saja, Tiara jadi mangsa kemarahan. Dia tak faham. Lebih-lebih lagi Tiara anak buah bos sendiri.
"Sayang, sabar yer."
Memang kena sabar memanjang. Itu sajalah yang boleh dia buat. Ayat sabar kalau digandingkan dengan pak long bermaksud kena bina tembok dalam telinga dan leher kena bersedia jatuh 45 peratus ke bawah. Nasib baik Allah lekatkan leher ke badan. Ada spring untuk kepala naik turun. Kalau tak, kepala dah tergolek kat lantai berkali-kali. Terpaksa angkat dan letak balik. Whoish cuba bayangkan kepala diangkat, dipusing-pusing seperti pasang skru dekat badan dan zapp melekat balik. Bila kena marah, jatuh lagi dah kena...
Tiara be serious! Cik Akal melenting.
Hai, balik kepada cerita. Balik kepada kenyataan yang menyakitkan.
"Pak long sorang kah kat dalam tu, kak?"
Kalau sorang, kena marah macam mana pun hanya merah telinga. Tapi, kalau bukan pak long saja, alamat kena tebal muka sekali. Ini yang tak boleh tahan tapi terpaksa tahan. Siap cangkul nak tanam diri separuh badan.
"Tak. Dengan seorang lelaki. Tak pernah pula kak lihat dia sebelum ni. Tapi, lawa bukan main. Meluru saja dia masuk bilik bos. Tak sempat nak tanya nama. Nasib baik bos tak melenting. Bos suruh kak keluar. Tinggalkan mereka. Beberapa minit kemudian bos suruh kak panggil Tiara. Kakak pun tengah musykil ni. Sebab apa?"
Wah, panjang ayat Kak Safiya. Mesti klien pak long yang cuit hati Kak Safiya. Lawa sangatkah?
"Sebab nak marah Tiaralah tu."
Hai, apalah nasibnya kali ni. Reda sajalah. Bukan tak biasa kena marah depan orang. Maruah dia, bagi pandangan pak long, ada dekat lutut agaknya.
"Dahlah. Tiara pergi masuk. Jangan biar pak long Tiara tu tunggu. Dia kan pantang tunggu orang? Mengamuk nanti."
"Pak long pantang dekat Tiara saja, kak. Orang lain ok saja pak long layan." Ngomel Tiara.
Jomlah Cik Kaki kita masuk. Bak kata orang putih – let's face the music. Agak-agak kena menari tarian red indian lah kita, Cik Kaki.
"Masuk Tiara." Arah Tuan Dzul dengan senyuman. Tiara terkial-kial di pintu yang dikuakkan sedikit.
Tercengang Tiara. Apa dah kena dengan pak long pagi ni? Sepanjang dia kerja dengan pak long, tak pernah pun pak long nak senyum seceria ini. Kenapa yer? Pak long tersilap makan ubat atau mak long silap beri ubat? Atau pak long telan ubat dengan air gula. Atau, mungkin lelaki yang berdiri mengadap luar cermin tu, beri projek baru? Projek-projek yang ada pun, banyak yang tersangkut sebab masalah kewangan. Agaknya, lelaki ini bawa projek mega yang boleh buat pak long jadi kaya? Atau lelaki ni nak bekerjasama dengan syarikat pak long? Atau nak beli syarikat pak long? Atau...
Issh Cik Hati, tolong diam! Serabut Cik Akal dengar. Kalau ayat penuh dengan atau, tanda soalan, bila nak habis. Bila nak melangkah? Dah! Tepi sikit Cik Hati. Beri laluan untuk Cik Akal.
Ee yer lah, Cik Akal. Cik Hati beri laluan. Silakan Cik Akal. Cik Jantung setuju dengan Cik Akal.
Mai kita fokus dekat pelanggan baru tu. Ya Salam, tak kan nak tengok belakang badan! Tahulah daripada bentuk belakang, nampak sasa. Cukup bidang. Tak ada lebihan lemak. Pakai pula suit biru gelap. Nampak elegan. Tapi kita nak juga tengok muka. Kak Safiya kata lawa. Kategori lawa Kak Safiya sama level dengan level diakah? Yang masuk level lawa Kak Safiya ialah lelaki Arab seperti Omar Balkan Al Gala. Sementara dia lebih minat lelaki seperti Ian Somerhalder. Warna mata memainkan peranan penting. Ha ha ha...
![](https://img.wattpad.com/cover/218574335-288-k373549.jpg)
YOU ARE READING
Prisoner of Tariq Zayyan
Romansa"Saya tak salah." Ujar Tiara lemah. Kenyataannya, dia sedar dia tidak boleh mengubah apa yang telah terjadi. Dia tidak boleh ubah apa-apa. Hah, masih berani nak terus pertahankan diri! "I don't give a damn. For me you're guilty as hell!" Bentak Tari...