ECEL (Ölüm kraliçesi) *TAMAMLANDI*

Küçük kız

Bir önce ki gün tüm vakitlerini alan ayrıştırma işleminden sonra ayırdıkları adresi keşfe giderken kapalı hava kasvetli yüzü ile ikiliye eşlik ediyordu.
Gri gök yüzü boğucu denilecek bir his yaratırken, şehrin çıkışına doğru ilerleyen yola saptıklarında en azından trafik çekilir düzeye inmişti.
Gök yüzü ağladı ağlayacakmış gibi dursa da tek damla yağmuru yeryüzünün tozlu sokaklarına katmazken, Ece ve Yujin'in suskunluğuda geçtikleri her yere ölüm sessizliği çökmüşçesine bir hava veriyordu.

Git gide şehrin kalabalığından ayrışan araziler karmaşaya alışmış ruhlara yabancı gelse de yanlızlığa mahkum Ece'ye bir etkisi olduğu söylenemezdi.
Yan camdan sükutla dışarıyı seyrederken, Yujin'in varlığıyla kulaklarına işkence etmeyen seslerin yokluğunun verdiği huzurun tadını çıkarmak Ece için şu an ilk sırada yer alıyordu.
Gidecekleri yere vardıklarında susmak bilmeyen sesler, yeniden varlıklarını hissettirecekleri içinde huzurlu sessizliği bölmemek adına tek kelime konuşmuyordu.
Sürekli yanlız olup sesizliği özlemek de Ecen'in lanetinin bir parçasıydı ve kendi sesi ile bile olsa kelimelerle bu sükutu bozmak istemiyor, Yujin' de saygıyla sesizliğine eşlik ediyordu.

Taki, yanında geçtikleri kızın bakışlarına Ece'nin gözleri ilişene kadar!

Sanırım bir kaç dakikalık huzur bile camdan dışarı dalan bakışlarının kayıp ruhu fark etmesi için, kaderinin Ece'ye oynadığı oyunun bir parçasıydı. Öyle olmasaydı, sürekli kulaklarına dolan  seslerle verdiği savaş sırasında kızı gözden kaçırmaması imkansızdı.

Umutsuzluğu tatmış biri olarak kızın donuk bakışlarında ki çaresizliği anlayacak kadar, acı çeken ruhunun feryadını hissetmiş olması ise varlığının sebebi gibiydi.
Duyuyordu...
Kızın sessiz çığlıklarını kimse duymasa da Ece, kulaklarını kapatmak isteyecek kadar tiz bir tınıyla duyuyordu.
Kızı duyan tek işi olmak onun lanetiyken, Ecel'e denk gelmiş olmak ise kızın şansı yada şansızlığıydı.
Hangisi olduğunu ise zaman göstercekti.

Aracın içini dolduran sessizliği Ece'nin
-Hemen aracı geri dönder talimatı bozunca Yujin sorgusuz istenileni yapacak kadar tanımıştı sevdiği kadını.
Aracı dönderip durdurmasını istediği yerde park edince de fark etti Ece'nin bakışlarını sabitlediği kızı.
Ne oldu diye sormasına kızın masum görünüşü yüzünden gerek duymazken kendisi de Ece kadar orda oluş nedenini merak etmişti.

Araçtan inerek kızı bakış açılarına aldıklarında bir anormalliğin olduğunu daha iyi anlamışlardı.

Kızın yaşının küçük olduğu masum yüz hatlarından belli olurken, üzerinde ki okul kıyafetleri de ıssız bir otoban kenarında dikiliyor oluşuyla tezat içindeydi.
Formasının üzerine giyindiği hırkasının tek omzundan kaymış olması hariçinde kıyafetlerinde her hangi bir düzensizlik yokken, temiz ve güzel yüzüne süzülen gözyaşı damlaları kıza masum bir hava katıyordu.
Küçük kız gözlerini sabitlediği yoldan gelecek bir şeyi bekliyormuş gibi olduğu yerde hareketsiz dikilmiş, adeta çevresinde olan her şeyden kendini soyutlamıştı.
Öyleki dakikalardır asfaltın karşısında dikilip onu merakla incekleyen ikiliyi bir an olsun fark etmemişti.

Kimdi?
Neden burdaydı?
Neyi bekliyordu?
Neden acı çekiyordu gibi bir çok soru sorulmak üzere sıraya dizilmişken, kızın beklediği şeyi görmesiyle hareketlenmesi üzerine neyi bekliyor sorusunun yanıtı kendiliğinden cevap bulunmuştu.
Ece, kızın bakışlarını diktiği yerden gelen kamyonu gördüğünde içine yerleşen korku  kızın çoğalan gözyaşlarıdan daha fazlaydı.
Saniyeler içinde bedenine yayılan adrenalin Ece'nin kendini yola atmasına neden olurken, kızı ancak bir kaç metre kala kamyonun altından kurtarabilmişti.

Ece kollarını doladığı bedenle yol kenarında ki eğimden aşağıya yuvarlanırken, kamyondan yükselen korna sesi ölümü haber veren kuzgunun sesi gibi korkunçtu.
Kamyon sürücüsünün ani olarak kıssa süre bastığı firen, aracın lastiklerinin alın yazısı gibi yolda siyah lekeler bırakmasına neden olurken, sürücünün şaşkın ifadesi kimseye çarpmadığını anlayınca yerini öfkeli bakışlara bıraktı. Bir kaç saniyelik vicdan muhasebesi sonunda da durdurduğu aracını yeniden çalışarak yoluna devam etmeyi seçti.