THE LOVE THAT CONTINUES. ¦ VMin

Chapter 36 : "Let's date."

Hoseok's Point of View.

"Yoongi, wake up." malumanay na sabi ko at tinapik-tapik nang mahina ang braso niya para magising siya. "Yoongi-ah." Kailangang malumanay lang kasi kapag binigla ko ang paggising o masyadong malakas ang boses ko, magagalit siya.

At sa wakas ay nagising na rin siya. Pinanood ko siyang ikusot ang mga mata niya, luminga-linga sa paligid, titigan akong saglit, kunin ang phone niya para tignan ang oras at bumangon mula sa kama.

"Are you done?" I ask him, chuckling and he just nods. "Kain na tayo ng breakfast."

Lumabas na kami ng kwarto namin at dumiretso ako sa dining area habang siya naman ay pumunta sa banyo.

"Babe, hurry up!" I yell as I sit down on the chair.

"Kakapasok ko pa nga lang eh." he yells back and I just laugh loudly.

Nilagyan ko na ng kanin at ulam ang plato niya para nakahanda na at kakain na lang siya. Sumunod ay nilagyan ko na rin ang sarili kong plato.

Hindi muna ako kumain at hinintay siyang makarating dito. Dinasalan ko na lang muna ang hapag habang naghihintay.

Maya-maya lang ay lumabas na siya ng banyo at dumiretso na siya rito sa dining area at umupo sa tapat ko.

"Kain ka na." sabi ko sa kaniya at nginitian siya.

He smiles back. Ah, so cute. "Hobi, stop treating me like a baby, I'm literally older than you."

"But you are my baby." sabi ko at kinindatan siya. Nirolyo niya lang ang mga mata niya.

"Ewan ko sa 'yo."

"What do you think of marriage?" biglang tanong ko at biglang napatawa dahil pasubo pa lang siya at nabitawan niya 'yung kutsara.

"The fuck, Hoseok!"

I laugh, "What do you think of marriage?" inulit ko ang tanong ko.

Hindi siya sumagot agad. "I think marriage requires a lot of commitment. You have to be sure of your partner kasi 'yung kasal, it's sacred. Hindi pwedeng basta-basta lang. When you decided to be together, dapat sigurado na kayo sa isa't isa at aabot kayo sa kasalan. Because marriage is a huge responsibility." sabi niya at bumuntong hininga. "What do you think of marriage?" tanong niya pabalik.

"I want to get married and have my own family, a happy family," I smile, "kasi Yoongi, siguradong-sigurado na ako sa 'yo. Sigurado ka na rin ba sa 'kin?"

He chuckles and holds my hand, "Of course, I am. But be patient, baby. We'll get there soon." he smiles fondly and let go of my hand. "Kumain ka na, malamig na 'yan."

Tumawa ako at nagsimula nang kumain. Napansin kong nakatitig lang siya sa 'kin. "Oh, kain ka na rin."

Tumango siya at ngumiti nang bahagya, "Okay."

+++

"Mag-boyfriend po kayo?" nagulat ako do'n sa tanong ng isang costumer na babae.

Ngumiti ako at tumango, "Bakit?"

Nakangiti siyang umiling, "Wala po, ang cute niyo lang." she giggles.

"You heard that? We're cute daw, Yoongi." sabi ko at tumawa.

Narinig ko rin siyang tumawa, "I heard it, Hobi." Lumapit siya habang dala-dala 'yung bouquet ng carnation na order nung costumer. "Here you go. That would be 3,500 pesos."

(A/N: nanghuhula lang po ako ng presyo, okay, sorry na HAHAHA)

Nagbayad na 'yung costumer at kinuha 'yung inorder niyang bulaklak saka umalis.