THE LOVE THAT CONTINUES. ¦ VMin

Chapter 32 : Jungkook and Teresa's 1st Meeting

Jungkook's Point of View.

Nakarating na kami sa Kopi Parlor na halos limang minuto lang naming nilakad ni Yeri. Halos katabi lang kasi ng subdivision nila.

Pumasok kami sa loob at may tumunog na bell sa bandang taas ng pinto. Ang laki ng loob at ang aliwalas tignan, sobrang ganda. Tapos airconditioned pa, amoy na amoy 'yung mga kape.

Pumunta kami sa counter na walang pila para mabilis kaming maka-order.

"Ang ganda naman dito," biglang sabi ni Yeri. "Sabi ni kuya Taehyung, magpa-part-time daw dito si kuya Jimin."

"Talaga? That's nice!" sabi ko at ngumiti. Kaso kawawa naman 'yung mama niya, maiiwan sa bahay nila.

"Good afternoon, Sir, Ma'am. Ano po sa inyo?" Napalingon ako do'n sa babaeng kahera. Ay wait, hindi siya mukhang cashier pero nasa tapat siya ng cash register.

"Uh,"

"Antonio?" rinig kong sabi niya. Ano raw? "Oh my God!"

"Uhm, excuse me?" Tinignan ko siya nang nagtataka. Ano 'yung tinawag niya sa akin?

"Oh! I-I'm sorry. Uh, ano pong order niyo?" she blinks.

"Anong gusto mo, Yeri?" tanong ko rito sa kasama ko at kunwaring nag-isip pa siya.

"Hmm, ikaw." seryosong sagot niya.

"Huh?" Ano raw?

"I mean, kung anong gusto mo, 'yun na lang din order ko." sabi niya at tumawa. "Utak mo, Jeon!"

"Utak pa rin." tumawa ako bago lumingon ulit sa cashier. "Uhm, dalawang medium espresso, 'yung isa, 4 shots."

Tumango naman 'yung babae sa cashier at nag-tap do'n sa monitor, "Anything else?"

"Hm, two clubhouse sandwiches and two glasses of water. Thank you."

Tumango siya ulit, "Name, sir?"

"For what?" tanong ko habang nakakunot ang noo. Type yata ako nito at kinukuha ang pangalan ko.

Nagulat ako sa hampas ni Yeri. "Kailangan 'yon kasi tatawagin ka kapag nand'yan na order mo." sabi niya. Ah!

"Ah, sorry. It's Jungkook, Jeon Jungkook." sabi ko at ngumiti nang bahagya. Medyo nakakahiya pero okay lang kasi gwapo pa rin naman ako.

Nag-type naman siya do'n sa monitor. "Three hundred ninety pesos po." Sabi niya habang nakatingin pa rin sa monitor. Ang mahal naman. Pero mas mahal pa rin sa starbucks.

Nagbayad ako ng 400 pesos at sinuklian naman niya 'ko ng 10 pesos kasama 'yung resibo.

"Okay, Mr. Jeon, just wait for 10-20 minutes and then we'll call you. Thank you!" sabi niya at nginitian ako.

Umalis na kami sa counter para maghanap ng pwesto.

Nang makahanap kami ng pwesto ay umupo na kami agad nang magkatapat. Ang mahal naman ng merienda namin.

"Hoy, Gguk!" Lumingon ako kay Yeri nang tawagin niya ako. Nag-hum naman ako bilang sagot. "Hindi ko gusto 'yung mga tingin sa 'yo ng babae 'yon."