Chapter 44 : Unbelievable

52 3 9
                                    

Jimin's Point of View.

Hindi ko alam kung bakit niya sinasabing gusto ko si Therese kahit hindi naman talaga, like, I don't even like her a single bit.

Napabuntong hininga ako habang nakakapit sa counter. Sumulyap ako sa pwesto kung nasaan siya at nakita kong may lumapit sa kaniyang lalaki. May sinabi ito sa kaniya na tinanguan niya saka tumayo mula sa upuan. Nakatingin siya sa sahig habang naglalakad papuntang pintuan.

Kapag nag-aaway o nagkakatampuhan kami, he's usually the first one to approach me and apologize, kasalanan man niya o hindi. Sa totoo lang, mataas kasi ang pride ko kaya hindi ko kayang maunang mag-sorry.

Fuck! What am I gonna do? Kasalanan ko rin naman kasi hindi pa ako umaamin sa kaniya kaya nag-a-assume siya na gusto ko si Therese. So stupid, Jimin.

"Jimin, I'm sorry." nagulat ako sa nagsalita sa tabi ko. Si Therese. Muntik nang maparolyo ang mga mata ko.

"For what?" nagtatakang tanong ko.

"Kanina. Dahil sa 'kin, nag-away kayo." Hindi kami nag-away. "Atsaka ano... dahil din pala sa 'kin ay nag-away sina Jungkook atsaka 'yung nililigawan niya. I feel really, really bad." she looks at the floor and sighs. As you should.

"Huwag mo nang alalahanin 'yon, okay na sila. And besides, girlfriend na niya si Yeri." he lightly smirks.

Bigla siyang napatingin sa 'kin at mukhang gulat na gulat, "Sila na? A-ang bilis naman." lumungkot ang ekspresyon ng mukha niya. "Guess I don't have chance with him anymore."

"Do you like him?" tanong ko sa kaniya.

She bites her lips and shrugs her shoulder, "I-I don't know. I mean, I find him attractive and besides, he's the past life of Antonio. I always had a dream of him, I always wanted to find him and now that I finally found him, e-ewan ko, I feel happy whenever I see him pero..."

I furrow my forehead, "Pero?"

"Pero may iba akong gusto." She looks at my eyes and I have never felt weird and awkward around girls.

Iniwas ko ang tingin ko at tumingin sa monitor. Bigla akong nangilabot. Ganito 'yung mga moment na nare-realize ko talagang ayaw ko sa babae. Simula bata pa lang ako, never akong nagkagusto sa babae. I'm gay since birth.

"Do you know who I like?" I don't wanna know and I didn't ask for it. "You. I-I like you, Jimin."

I look at her and chuckle, "Naririnig mo ba 'yang mga sinasabi mo? How can you possibly like me?"

"I like you not only because you're handsome, but you're nice, understanding and caring. And... and you have gentle hands. Noong unang araw mo as worker dito, I watched you working and the way you move your hands into the monitor, it gives me tingles and makes me relax into it. And the way you talk to people, you're so polite and that makes you even more handsome."

Wow. Unbelievable. I had received so many confessions from girls before and hers was the most detailed one. Like, 'yung iba, pare-parehas lang ng sinasabi, kesyo ang galing-galing ko raw sumayaw at kumanta, gwapo at cute daw ako. That's 'kinda' obvious at naoobserbahan din ng marami. But hers, kakaiba, she observes me very well.

I feel really weird right now. Ito ba 'yung nararamdaman ni Taehyung sa tuwing may aamin sa kaniya ng feelings? I'm scared. I'm not usually like this when someone confesses their feelings to me. Pakiramdam ko rin ay kinakabahan ako.

"Wow. I-I... I don't know what to say. T-thank you, I guess." Hindi ako tumingin sa kaniya. "But Therese, sometimes things don't work the way you like it. I'm sorry, but I don't feel the same way."

THE LOVE THAT CONTINUES. ¦ VMinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon