If It Is You [Jikook/Kookmin] || Tagalog Ver

Chapter Five

Jimin's POV

Mahigpit ang pagkakahawak ko sa sling bag ko nang mapansin kong nakasunod sa akin ang tatlong bully na ayaw akong tantanan. Bakit pati sila ay kailangan kong problemahin? Huminto ako sa paglalakad at hinarap sila.

I snorted. Nakatalikod sila saakin ngayon at nagkunwaring may ibang tinitignan sa ibang direksyon. Akala nila ay di ko mapapansin, naglakad na ako ulit at binilisan yon.

I sigh deeply before I run off. I curses internally when they did the same thing kaya mas binilisan ko ang pagtakbo ko at naisipang magtungo sa Parking lot. Nagtago ako sa likod ng kotse, umupo ako doon at tahimik na hinintay na mawala sila.

I inhaled sharply and close my eyes.

"Asan na 'yun?"

"Malamang nagtago, hinabol ba naman natin, syempre natakot yun."

"Hindi nyo kasi kinausap ng maayos."

"Paano naman natin gagawin 'yun, iniiwasan nga tayo."

Nakahinga ako nang maluwag nang nakarinig ako nang hakbang na papalayo. Hindi muna ako tumayo at hinayaan na makalayo muna sila. Kung mali ang iniisip kong binabayaran sila nang kuya ko para kaibiganin ako, posible bang may kailangan sila saakin kaya lagi nila akong sinusundan?

Iniisip ko pa lang ay kinakabahan na ako.

"Anong ginagawa mo?"

Agad akong napatingin sa taong nagsalita. Bumilog ang mga mata ko nang makita ko si Namjoon na nakatayo sa harapan ko ngayon. Tinignan ko lang siya, kumunot-noo naman siya.

"I'm going to repeat myself, anong ginagawa mo?" He asked and this time voice irritated, hindi ko pinansin ang tanong nito.

"Sino bang kinakausap mo dyan?"

Pareho kaming napatingin ni Namjoon dito. Mas lalo namang bumilog ang mga mata ko nang magtama ang mga tingin namin. He furrowed his brows nang makita niya ako, punong-puno ito nang pagtataka.

"Ano bang trip mo at nakaupo ka dyan?" Tanong ni Namjoon pabalik saakin, ignoring his friends question.

Bigla akong nahiya dahil sa pagdating nang kaibigan nito kaya iniwas ko ang tingin ko sakanila. Hinihintay na umalis sila dahil wala akong planong umalis hanggat nasa harapan ko pa sila.

"Tara na." Narinig kong sambit nito kay Namjoon.

"Kinakausap ko pa siya." Matigas na sambit nito sa kaibigan niya.

"Dont mind him and let's go." He retorts back.

Pagkatapos nang sinabi niya ay wala na akong narinig pa galing kay Namjoon at umalis na sila sa harapan ko at pumasok na sa loob ng kotse. Dali-dali akong tumayo at lumayo nanang paandarin nila ang kotse.