If It Is You [Jikook/Kookmin] || Tagalog Ver

Chapter Eighteen

Jimin's POV

"Umiyak kaba kagabi?" Jungkook asked me at bigla niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko. Napakurap ako at iniwas ang tingin sakanya dala narin ng kabang nararamdaman ko.

"Aw," He cooed at bigla niya akong hinila at niyakap. Mas lalo naman akong kinabahan sa ginawa niya.

"It's okay," He says to me, nagtaka naman ako agad sa sinabi niya saakin, he swayed our bodies together at napakapit ako sa waist nito. Jungkook smelled nice, napangiti ako dahil doon and buried my face on his shoulder. 

"Ano sa tingin niyo ang ginagawa nyo?" Namjoon steps in. Nagulat ako sa boses nito at napaangat ng ulo. He is looking at us with bothered expression.

"Nagyayakapan." Patay malisyang sagot ni Jungkook.

"Get a room, hindi yung nasa daan kayo naglalandian." Namjoon blurted out tas biglang tumingin saakin.

"What?" Jungkook asked him at sa tono ng pananalita niya ay mukhang hindi niya nagustuhan ang sinabi ni Namjoon.

"Hello!" Biglang bulyaw saamin ni Hoseok, napatingin kami sakanya.

"Hi, Jimin!" Aniya at itinuon ang tingin saakin kumunot-noo naman ito bigla.

"Uy, umiyak ka kagabi? Aw, nooo" Aniya sabay lapit saakin. Napansin ko naman ang pag-iba ng hitsura ni Namjoon, I'm not sure pero parang napalitan 'yung inis niya kanina ng pag-aalala.

Jungkook moved backwards and let Hoseok hold me, hinawakan niya ang magkabilang shoulder ko.

"Sinong umiyak?" Nagulat ako ng marinig ko ang boses ni Taehyung, tumayo ito sa likod ni Hoseok sabay tingin saakin. Hinanap ng mata ko si Yoongi pero hindi ko 'to nakita.

"Kasalanan ko ba? May ginawa ba akong hindi maganda?" Hindi ko mapigilan ang sarili kong umirap.

"Kasalanan ko nga." Taehyung concluded.

"Buti alam mo." Napatingin ako kay Jungkook ng sinabi niya 'yon. Hindi ko ma-point out kung nagbibiro ba siya o hindi.

"Jungkook may sinasabi ka?" Tanong ni Taehyung dito. Jungkook stared at me instead and smiled.

"Wala." He answered, inaasar lang ba si Taehyung? "Wala akong sinabi." He added before tearing gaze from me.

"Going back," Taehyung trailed off, "Jimin, I'm sorry kung may ginawa ako o sinabi na hindi maganㅡ"

"Wala kang kasalanan," Namjoon cut him off, "Isa pa," He starts at seryosong tinignan ako. Not to be rude, maniniwala na sana ako ng may konti care 'to saakin pero lagi niya rin binabawi 'yon. In short, wala talaga siyang pake. "Wag niyo nga siyang tratuhin na parang batang walang alam. He's a grown man." Namjoon spat shooting daggers at me.