Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

BASKIN

Arkadaşlar merhabalar ben Bahar sizi çok seviyorum.

Biraz da anket yapalım. Kaç yaşındasın ve boyun kaç? Ben tam 20 yaşındayım, boyum 1.69 topu size atıyorum, sıra sizde. 💋

Asya, Kaya ve Uğur arabada ilerlerken Kaya araba sürmekle Asya ise Bahar'a buluşma yerini mesaj olarak yazmakla meşguldü. Asya başını cama yaslayarak Bahar'a olanları daha az can acıtacak şekilde anlatmanın yollarını düşünmeye başladı.

Bir ablanın kardeşini gözünü kırpmadan çevirdiği oyunlara alet edişini anlatmak zor olmalıydı, gerçekten çok zor... Bahar şimdi hiç bilmediği bir yola neredeyse hiç tanımadığı bir adamla adım atmıştı. Asya, Bahar'a ve Selim'e yolculukları boyunca karşılaşacakları her zorlukta ve her engelde birbirlerinin elini sıkıca tutup kenetlenmeleri için Tanrı'nın onların üzerinden merhametini ve koruyuculuğunu hiç esirgememesi için tüm kalbi ile dua ediyordu.

******
Kırık pencereden esen rüzgar Neriman'ın odasının perdesini savururken, Necmiye ağlamaktan yorulan bedenini Bahar'ın yatağına bıraktı. Ona ait bir tek burası kalmıştı.

"Zavallı çocuk" diyerek yastığına sarıldı. Kokusu biraz önce uyanmış gibi hala yastığındaydı. Neriman uykulu gözlerini aralayarak ablasına seslendi.

"Abla, sen mi geldin?"

Necmiye yastığa akan göz yaşlarını silerek cevap verdi.

"Evet uykunu bölme bitanem, kapat gözlerini. "

Neriman ablasının ağladığını fark edince yorganı üzerinden atıp doğrularak oturdu.

"Neden ağlıyorsun şimdi?"

Necmiye gözlerini sıkıca kapatarak son kez göz yaşlarının yastığa damlamasına müsaade etti.

"Onu çok özleyeceğim"

"O bizi düşünseydi gitmezdi"

Necmiye derin bir nefes aldı. Baharın kokusunu içine çekerek fısıldadı.

"Onu koruyamadım."

Neriman kıskanç gözlerle ablasına bakarak karşılık verdi.

"Seninle ne alakası var. Onu kaçırmadılar, bile isteye gitti. Bizi terk etti."

Necmiye gözlerini açıp göz yaşlarından bulanıklaşan gözleri ile Neriman'a baktı.

"Ben ablayım Neriman. Daha önce fark etseydim, bilseydim onunla konuşurdum, engel olurdum o adamla görüşmesine. Ama ben hep uzaktım ona, bir defa bile Bi derdin var mı kardeşim diye sormadım. Ben, ben ablayı olmayı beceremedim hiç"

Neriman alaycı bir şekilde sırıttı.

"Peh.. Ben becerdim de ne oldu zannediyorsun. Bana anlattı, yapma Bahar dedim, aptallık etme dedim, dinlemedi bile. Bir tek Asya'nın fikirleri önemliydi onun için, bir tek onu dinledi,dinledi de ne oldu mahfetti kendini... "

Necmiye öfke ile kaşlarını çattı.

" O var ya o, o kız, o kız artık benim en büyük düşmanım. "

**********
Buluşma yerine gelmiştik. Bahar arabadan inip hızla bana doğru koşarken aynı şekilde arabadan inip hızla ona doğru koşuyordum. Birleşme anımıza saniyeler kala kollarımı kocaman açtım. Sonunda sarılıyorduk acılarımız geçmese de gök gürültüsünden farksız olan feryatlarımız, birbirimize dokununca gök kuşağı açar gibi renkleniyordu...

"Nasılsın? " dedim ağlamaklı sesimle, göz yaşlarının ıslattığı dudaklarını aralayarak cevap verdi.

"İyi değilim Asya. "