Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

Bahar.

Multimedia Bahar 💋💖

"Ciddi misin?" dedim, titriyordum. Gerçek olmamalıydı, bi yanlışlık olma ihtimali elbette vardı.

"Doktora gittim" dediğinde  Gözlerimi sıkıca kapayıp nefes aldım.

"Selim biliyor mu?"

"Söyleyemedim, gitti anlıyor musun?"

"Neden? Neden gider Bahar? Ne oldu kavga mı ettiniz?"

"Asya kötü oldum sonra konuşalım mı?"

" Yerini söyle yanına geleyim. "

" Gelme boşver dayım falan duyar babamlara kadar gider. Unut tamam mı? Hiç söylemedim say. "

" Bahar saçmalama kimseye bir şey söylemeden gelirim."

"Bilmiyorum, off off"

"Söyler misin? Kızıyorum ama."

"Peki gel konum atacağım sana."

"Tamam hazırlanıp çıkacağım."

"Kapatıyorum, gelince konuşuruz, bi yüzümü yıkayım."

"Tamam canım dikkat et görüşürüz. Üzülme halledeceğiz."

"Görüşürüz"

Telefonu kapayıp yatağa fırlattım. Her şey tam da düzelmiş derken şimdi de Baharın problemi çıkmıştı. Gardrobuma yönelmek için hareket ettiğimde, telefonumun titremesiyle tekrar telefonu elime aldım.Bahar konum atmıştı. Konuma göz atıp whatsaptan çıktım. Hızlı bir şekilde hazırlanıp biran önce gitmek istiyordum. Gardrobumun kapağını açıp ne giyyeceğimi seçmek için göz attığımda kapı çalmıştı.

"Girin" diyerek kapıya baktım, abim beş karış suratla odama girmişti. Neden geldiğini anlamak için başımı salladığımda dudakların araladı.

"Uyanmışsın"

"Evet uyandım ne oldu?"dedim. Yakında  uyuyup uyandığımın da  hesabını sormaya başlardı, beklerdim o kapasite vardı onda.

"Seni kırdım, özür dilerim ama yaptığın doğru bir şey değildi."

Yavaş adımlarla yürüyüp yatağıma oturduğunda dolabın kapağına tutunarak konuştum.

"Hazırlanmam lazım çıkar mısın?"

Yeterince hakaret etmişti dahasını dinleyecek durumda değildim. Namus bekçiliğimi yapacak başka bir zaman bulmalıydı zira Selimin Baharı hamile bırakması, Kaya'nın beni öpmesinden çok daha ciddiydi. Ses vermeyince tekrar başımı çevirerek ona baktım.

"Berkcan çıkar mısın?"

Yüzüme boş boş bakıyordu, sinirlerimi germekte birebirdi.

"Seni telefonda konuşurken duydum kardeşim. Baharı sevdiği adam terk etmiş."

"Bravo büyük başarı" diyerek başımı salladım ve Gardrobumu karıştırmaya başladım. Bu çocuğun kapı dinleme huyundan nefret ediyordum.

"Sana yardım edebilirim" dedi. Ona dönüp yavaş adımlarla yanına doğru ilerleyerek yatağa oturdum. Ne yapacağımı bilmiyordum ve yardım kelimesi galiba şuan iyi gelmişti. Ellerini sakallarından geçirip devam etti.

"Bak biz kardeşiz şu olayı bana adam akıllı anlat"

Derince nefes alarak parmaklarımı saçlarımdan geçirdim.

"Berkcan ben de bilmiyorum ama kendimi suçlu hissediyorum"

Gerçekten şuan anlam veremediğim bi vicdan azabı yüreğimi tırmalıyordu. Başını bana doğru eğdiğinde gözlerine bakarak devam ettim.