Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

Günah.

Bu bölümü çok dikkatli okuyorsunuz. Sindire sindireeeeeee

Temem mi len :)

"Evet" dedim. Neredeyse ağzım kulaklarıma değecekti. Cevabımın verdiği  memnuniyet bakışlarında belirdi ve ayağa kalktı.

"Uzat parmağını o zaman "

Sağ elimi usulca uzattım. Kaya yüzüğü parmağıma takarken kulağıma ilişen alkış sesleriyle başımı çevirip etrafıma baktım.

İki yaşlı teyze bize bakarak gülümsüyorlar ve alkış tutuyorlardı. Onların başlattığı bu tebrik eylemine birkaç avuç daha katılınca bu güzel şölenin frekansı arttı ve  adeta çoşkulu bir kutlamaya dönüştü.

Çok güzeldi...

Kalbim, bedenim, kaslarım yumuşacık kesilmiş, Kaya'nın parmağıma taktığı yüzükle ruhum bir tüğ gibi hafiflemişti...
Kanatlarım olsa kuşlar  gibi uçabilir, bu mutluluğu gökyüzüne haykırabilirdim...

Alkış sesleri kulaklarımı doldururken "Seni çok seviyorum" dedim  sesimi yükselterek. Yüzüğü taktığı elimi dudaklarına götürdü ve küçük bir öpücük bıraktı.

"Bende seni çok seviyorum"

Kaya'nın ela gözlerine hayranlıkla bakarken
"Sen osun" diyen cılız sese doğru başımı çevirdim. Bizi telefonla çeken zayıf sarışın kız bize bakarak gülümsüyordu.

"Sen, sen bahsedilen A kişisisin. İnanamıyorum! Bu kadar güzel olduğunu hiç hâyâl etmemiştim."

"Teşekkür ederim" diye mırıldandığımda kız telefonunu kaldırarak bana biraz daha yaklaştı.

"Selfie çekilebilir miyiz?"

Kaya affallamış bir surat ifadesiyle bize bakıp atıldı.

"Asyayla mı çekilmek istiyorsun?"

Kız sarı saçlarını geriye atarak cevap verdi.

"Evet"

Yüzüme tuttuğu telefona bakarak gülümsedim. Çekilebilir miyiz diye sormuş fakat  cevabımı beklemeden yüzüme telefonu yapıştırmıştı. İnsanlar tuhaftı...  Birkaç selfie çekildikten sonra gülümsedim ve başımı geriye çektim. Bu tamam artık  demenin kibar bir  yoluydu. Telefonunu gülümseyerek cebine koyarken elinde telefonunu sallayarak  bize doğru yaklaşan kumral yirmili yaşlarda ki  kaslı çocuğa baktım.

"Sizinle fotoğraf çekilebilir miyim?"

"Benimle mi?" dedim şaşkınlıkla. Neden Kaya yerine benimle çekilmek istiyorlardı? Dudaklarını kıvırarak gülümsedi ve sol elini saçlarından geçirdi.

"Evet"

Ne diyeceğimi bilemedim ve aklıma gelen ilk şeyi mırıldandım.

"O, olur"

"Benimle çekilsen aslan?"

Kaya'nın şimdiye kadar  duymadığım en gergin ses tonunu işitince başımı ona çevirdim. Ateş topuna dönen gözlerini kısmış, dudaklarını kıvırarak gergin yüzünü yumuşatmaya çalışıyordu.

"Benle çekil sen, benle benle"

"Neyse" dedi genç çocuk.

Arkasını dönüp hızlı adımlarla uzaklaşırken Kaya'ya baktım ve dudaklarımı araladım.

"Ne bu tavır şimdi?"

Anlamamışçasına başını salladı.

"Ne olmuş?"