Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

.

Her şeyi Kaya'yı sevdiğim için yaptım. Ben, beni, beni bu yüzden öldürecekseniz öldürün.. "

Nerimanın bu sözleri üzerine, Gülşen Hanım Neriman'ın saçlarını bırakarak geriye çekilip elini ağzına kapadı, şok geçiriyordu. Mesut bey gözü dönmüşçesine devam etti.

" Ne demek bu? Sen, sen Neriman... Sen ne dediğinin farkında mısın?!"

Neriman dudaklarını daha çok aralayıp kahkaha atmaya başladı. Çıldırmış gibi gülüyordu.
Mesut bey elini bir kez daha havaya kaldırdığında Necmiye koşarak babasının kolunu sıkıca tuttu.

"Baba Neriman iyi değil görmüyor musun?"

Neriman hala gülüyordu. Şeyma korkak bakışlarla Neriman'a bakıyor, Sadettin bey ve Ziya bey ise şaşkınlıkla birbirlerinin gözlerine bakıyordu. Kaya Necmiye'ye bakarak konuştu.

"Doğru söylüyorsunuz. Bu kız iyi değil"

Mesut bey Neriman'ı omuzlarından kaldırarak hiddete sallamaya başladı.

"Neriman, Neriman ne gülüyorsun? Açıklama yap!"

Neriman kıpkırmızı olmuş bir şekilde daha yüksek sesle kahkaha attı. Mesut bey Gülşen Hanım'a dönerek konuştu.

"Ben, ben, ben bunu öldürürüm!"

Gülşen Hanım ağlayarak kocasının beline sarıldı ve kendine çekti.

"Mesut şekerin çıkacak! "

Sadettin Neriman'a bağırıp çağırmak istiyor lakin onun halini gördükten sonra bunu yapamıyordu. Ziya beye dönerek sessizce fısıldadı.

"Biz gidelim abi."

Kaya Neriman'a acıyarak bakıyor Neriman ise Kaya'nın bu bakışları karşısında travma geçirerek acınası halde gülmeye devam ediyordu. Osman bey Şeyma'nın kolunu tutarak ayağa kaldırdı.

"Yürü gidiyoruz seninle evde konuşacağım."

Şeyma babasının yüzüne bakmadan ağlayarak yürürken Osman bey kapıya doğru yürümeye başladı. Mesut ise ellerini başına koyup koltuğa oturdu. Gülşen Hanım kocasının yanına otururken Necmiye Neriman' ı kolundan tutup yerde sürüyerek odasını götürüyordu. Neriman hem gülüyor hem de gözlerinden yaşlar akıyordu. Neriman sürünürken bağırdı.

"Hepinizin Allah belasını versin!"

Kaya Neriman'a bakarak fısıldadı.

"Ruh hastası pislik.."

Osman bey ve Şeyma kapıyı çekip çıkarken Ziya bey oğlunun kolunu tuttu.

"Kaya hadi gidelim, Sadettin hadi sende abiciğim gidiyoruz."

Sadettin Ablası Gülşen bakarak konuştu.

"Tamam abi gidelim, neyin ne olduğunu herkes gördü."

Gülşen Hanım kardeşine bakarak bağırdı.

"Yeter Sadettin bana öyle bakmayı kes, Ne haldeyim görmüyor musun!"

Sadettin ağzını aralayıp konuşacakken Mesut bey atıldı.

"Gidin evimden bizi yalnız bırakın."

Ziya bey Sadettinin gözlerine bakarak alçak bir sesle konuştu.

"Sadettin yeter hadi gidiyoruz."

Sadettin ve Kaya, Ziya beyin yürümesiyle harekete geçip yavaşça ilerlediler. Sadettin kapıya geldi, oturma odasına bakmak için son kez başını çevirdi. Mesut bey sessizce ağlıyordu....