Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

Asya'm

Kahraman bakış açısı Asya

Sağ kolumdan ılık ılık içime doğru akan sıvı ve bacaklarımdaki sızı eşliğinde göz kapaklarımı yavaşça araladım. Başımın üzerinde gözlerime bakarak "nasılsın?" diye soran, tombul, beyaz önlüklü bir adam vardı. Nerede olduğumu anlamaya çalışırken işittiğim tatlı bir sesle hastanede olduğumu fark ettim.

"Doktor bey hastamızın ismini öğrendim. Asya Ulaş. Kendisi hakkında ailesi tarafından karakola kaybolduğu söylenmiş."

Bacaklarım çok sızlıyordu. Başımı kaldırıp bacaklarıma bakmaya yetlenmişken tombul doktor koluma yavaşça dokunarak kalkmamam gerektiğini söyledi ve sermumun ayarıyla oynayarak devam etti.

" Napıyordun mezarlıkla? Seni köpeklerin elinden zor almışlar."

Köpeklere dair en son hatırladığım şey hepsinin aynı anda mezara yönelmiş olmasıydı. O anda oradan asla canlı bir şekilde kurtulamayacağımı düşünerek gözlerimi sıkıca kapatmıştım. Gerisinde olanlara dair hiçbir şey hatırlamıyordum...

Dilim damağım kurumuş,boğazımda acı bir his vardı ve konuşamıyordum. Başımın ve dizlerimin sızısından dolayı ağrı eşiğim neredeyse çökmüş bir durumdaydı. Fiziksel ve psikolojik acıyı, eşiğinden de öte yaşıyordum. Yorgundum, bitkin, çaresiz ve bedbaht...

Zor da olsa "su" diye mırıldandım ve bana su vermesi için yalvarırcasına  doktorun gözlerine baktım.

******

İlahi bakış açısı /🖋️

Kaya "Ne demek sakin ol? Nerde lan, nerde benim karım?!" diyerek Uğur'un gözlerine baktı. Uçaktan iner inmez Sadettin beyin restoranına gelmişlerdi. Restoranı darmadağın gören Kaya, annesine ne olduğunu sormuş lakin Hülya hanım yaşanan olayları yüzeysel anlatmıştı. Kaya Asya'nın kaybolmuş olmasını kabullenemiyor ve çıldırıyordu. Hiç olmadığı kadar pişmandı onu bıraktığı için. Karısının hayatından endişe ediyor, nerde ve nasıl olduğunu bilmediği için kendine çok kızıyordu.

" Allah belamı versin benim. Onu bırakıp gitmeseydim bunların hiçbiri olmazdı."

Hülya hanım ayağa kalkarak oğluna yaklaştı ve yüzünü avuçlayarak dudaklarını araladı.

"Kendini suçlamayı kes. Diyorum ya, delirmiş gibiydi. Kapıdan girdi ve hocasına saldırdı sonra gitti Sevda hanımın akrabası Vedat beye saldırdı,babasına saldırdı, Sevda hanıma saldırdı... Biz hiçbir şey anlamadık. Aklını yitirmiş gibiydi. Sonra çıkıp gitti. Babanla Sadettin baban peşinden koştular ama yetişemediler."

Kaya " Nasıl yetişemediler? "diyerek annesine çıkıştı. Asya'yı yakalayamamış olmalarını kabullenemiyordu. O esnada Sevda hanım oturduğu sandalyeden kalkarak burnunu çekip atıldı.

" Merak etme bulurlar. Babalarının arıyorlar. Bize ağıza alınmayacak şeyler söyledi. Ben dolandırıcıymışım, Erva Sadettin den değilmiş kuzenim Vedattanmış. Akıl almayan şeyler uydurdu. Ama Sadettin buna rağmen  yine peşinden koştu, elinden geleni yaptı."

Hülya hanım başını aşağı yukarı salladı ve devam etti.

" Evet oğlum ağza alınmayacak şeyler söyledi. En son bir şey daha söyledi de onu dilime alamıyorum. Ama sen şunu bil ; biz çok sabırlı davrandık. "

" Ne dedi? "diye sordu Kaya merakla. Asya'nın bunları söylemiş olmasına inanmıyor, söylediyse bile bir birliğinin olduğunu düşünüyordu. Hülya hanım başını yere eğerek iç geçirdi ve kısık sesiyle mırıldandı.