Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

Geç Olmadan Part 1

Sövmek serbest len jdjsyxuw

Kahraman bakış açısı Asya 🖋️

Yaklaşık üç saattir deniz kenarında yürüyordum. Babamla yaptığım görüşmeden sonra ilk kez kendimi bu kadar sahipsiz ve çaresiz hissetmiştim. Bir önceki gidişimde Amerikalı ailem bile öz çocukları olmamam ve bir proje neticesinde bana ebeveynlik yapmalarına rağmen "gel" diyebilmişlerdi...
Ama kanından, canından olduğum insan beni kabul etmiyordu. Oysa ki Nerimanla yaşanan olaylardan ve açığa çıkan gerçeklerden sonra  bundan sonra baban olmayı başaracağım diyerek bana söz vermişti.

Yalan mıydı?

Babam yalandı, halam yalandı, kuzenlerim yalandı.

Peki ya Kaya? O da mı diğerleri gibi yalandı?

İşte en çok da bu canımı acıtıyordu. Ne kadar kabul etmek istemesem de onu çok özlemiştim. Gururunu bir kenara bırakabilen insanlardan olsam arar yalvarırdım dön diye... Ama öyle değildim işte. Özlemimden, aşkımdan ölsem bile gururumu yok sayamazdım...

Beynimdeki düşünceler yoğunluğundan dolayı içim sıkılırken kolumda hissetiğim elle irkildim. Başımı ani bir şekilde arkama çevirdiğimde kirli sakallarıyla bana gülümseyen Anatomi hocamla göz göze gelmiştim. Onu görmemle hissettiğim yoğun öfkeden dolayı kaşlarımı çatarak kolumu hızla çekip dudaklarımı araladım.

"Siz beni mi takip ediyorsunuz?!"

Anatomi hocam kaba ellerini kirli sakallarına götürerek çenesini ovalayıp karşılık verdi.

"Dün hiç uyuyamadım. Bugün okula da gelmedin. Kendimi çok kötü hissediyorum. Amacım seni rahatsız etmek değil. Sadece, sadece... Şeyy anla işte kontrolümü kaybettim. Mantığım uçup gitti ellerimden. Seni düşünmeden yapamıyorum. Aklımdan bir saniye bile çıkmıyorsun."

" Kes sesini! "diyerek arkamı döndüm. Hızlı adımlarla yürümeye başladığımda o da arkamda koşar adımlarla ilerleyerek geliyordu. Kaba ayakkabılardan çıkan ses ürpermeme neden olmuştu. Başımı yavaşça arkama çevirip baktığımda koyu kahverengi gözleriyle yalvarırcasına gözlerime bakıp devam etti.

"Sana yalvarıyorum Asya! Yalvarıyorum bir kere dinle, anlamaya çalış. Biliyorum sen de mutsuzsun. Yemin ederim mutlu olsaydın sana yaklaşmazdım. Ama mutsuzsun. Bunu hak etmiyorsun Asya. Biz, biz bunu hak etmiyoruz."

"Biz diye bir şey yok!" diyerek koşmaya başladım. O da arkamdan koşuyordu ve bunu ayak seslerinden anlıyordum. Korkmaya başladığımda "Defol git!" diyerek çığlık attım. Etraftaki insanların bize bakmasıyla ayak sesleri kesilmişti. Olduğum yerde durarak başımı arkaya çevirdim. Endişeli bakışlarla gözlerime bakıp mırıldandı.

"Özür dilerim. Korkutmak istemedim."

"Git başımdan lütfen" diyerek yürümeye devam ettim. Çok huzursuz olmuştum ve biran önce eve gitmek istiyordum. Karşımdan gelen taksiye binmeyi düşündüğüm için el  kaldırarak bekledim. Taksi yavaşlayarak yanıma yaklaşıp durduğunda aceleyle taksiye atlayıp dudaklarımı araladım.

"Beykoza lütfen"

*******

İlahi bakış açısı 🖋️

Ziya beyin bahçe kapısından girdiğini gören Sadettin bey hızla restoranın kapısına yönelerek kapıyı açtı. Asya'yı kabul etmediği için içi huzursuzdu ve bu durumu başka bir şekilde çözümlendirmek istiyordu. Bunun için de Ziya beyle konuşmaya karar vermişti. Ziya bey bahçeye doğru yürüdüğünde Sadettin beyde ona doğru adımlar atarak seslendi.