Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

.

*acze düşmek:çaresiz kalmak, elinden bir şey gelmemek

*sinameki:sevimsiz, başkalarıyla ilişki kurmayan kimse.

*****

"Sakın ha, sakın bir adım daha atma, Şerefsizim ki kesip atarım."

"Yapmaa" diye bağırmıştı Bahar. Korkudan bedenim titrerken, yavaşça gözlerimi araladım.

Kaya'nın gözleri ateşin en tehlikeli boyutlarına çalmış, yangın yeri gibi parıldıyordu. Alnındaki  damarlar kabarıp, yüzünün her karışı kasılarak, kızarmaya başlamışken, gözlerime"ben buradayım, korkma sevgilim" der gibi baktı.

Korkmuyordum, yanımdaydı ve Selimin asla bana zarar vermesine izin vermezdi...

Kaya ellerini kaldırıp, avuç içlerini Selime göstererek nefes aldı. Bu"Sakın yanlış bir şey yapma, anlaşalım" demekti... Gözlerimi yavaşça kapayıp küçük küçük nefes alıp vermeye başladım. Kendim için, Kaya için ve bizim için sakin olmalıydım.

"Bırak. Asya'yı bırak beni al."

"Hayır" diye mırıldandım. Buna asla izin vermezdim.

"Asya'mı bırak" dediğinde sesi titremişti.Bu titreyiş, acze düştüğünün ilanıydı.

Selimin iğrenç nefesi boynuma çarparken, boğazıma tuttuğu bıçağı biraz daha  bastırdı. Canım acıyordu.
Canımın acımaması için boynumu geriye attım, artık Kaya'nın yüzünü göremiyordum. Nefes alıp konuşmaya hazırlandım fakat
"Selim kendine" gel diyebilmiştim sadece. Öksürdüğünde konuşmaya hazırlandığını hissederek gözlerimi yumdum.

"Ben, ben işe yaramaz herifin tekiyim.Ben adam olmayı başaramadım, ben muhtaçım, ben acizim, şu zamana kadar tek başıma, kendi paramla bir çöp bile alamadım. Benden uzak durun, gelmeyin dedim! Neden! Neden geldiniz! Sen, sen şerefsiz! Baharın yanında ağzımı yüzümü dağıtırken acizliğime sırıtıyordun. Şimdi, şimdi yalvarıyorsun. Kaybetmek nedir sen hiç hissettin mi? Ya da mecbur bırakılmak... Sen nerden bilebilirsin değil mi? İster misin? Kaybetmeyi görmek ister misin? "

Selimin konuşurken tükettiği nefesin dalgaları boynuma çarparken, göz kapaklarımı iğrenircesine bastırdım.

Boynumdaki bıçak yavaş yavaş hareket etmeye başlamıştı, eli titriyordu.Acı  alkol kokusu burun deliklerimi yoklarken, sarhoş olduğunu fark ettim.. Aklı başında değildi ve bu kafayla bana gerçekten zarar verebilirdi.

Bi anlık hamleyle elini sıkıca tutarak kendimi yana çevirdim ve  tüm kuvvetimle, dizimi bacak arasına geçirdim. Acıyla haykırdığında elinde ki bıçağı asfalta düşürmüştü.

Kurtulmuştum ve buna inanamıyordum!

********

"Asya iyi misin?"

"Asyaa uyan"

"Nerdeyim" dedim göz kapaklarımı aralayarak. Kayanın görüntüsü netleştiğinde, üzerinde ki beyaz gömleğin kana bulandık olduğunu fark ettim.

"Öldüm mü?" diyerek ellerimi boğazıma götürdüm.

Hayal miydi? Kurtulamamış mıydım? Ona vurmuştum ve bıçağı elinden düşürmüştü,ben öyle hatırlıyordum.

Ellerimi boğazıma götürdüğümde herhangi bir yara izi yoktu, garip olan  kıyafetlerim de tertermizdi.

"Ne oldu?" diyerek korkuyla doğrulmaya çalıştım, Kaya gayet sakin bir ses tonuyla konuştu.

"Yat uyu eve gidiyoruz."

Başımı çevirip sağıma soluma baktım. Arabadaydık, Uğur araba kullanıyordu, yanında da Bahar vardı.
Ne olmuştu, ben ne zamandan beri yatıyordum ve Kaya'nın gömleği  neden kandı?