Fenomen Kocam (Düzenleniyor)

Akşam Yemeği

Kaya'nın anlatımı ile..

Yatağımda uzanmış, odamın tavanını seyrediyordum. Boş beyaz tavanın üzerinde bugün olan olaylar hızla ilerliyordu "neden?" dedim kendi kendime. Ben böyle bi adam değildim. En başa döndüm adını duyduğum ilk ana. Babamın odama geldiği fotoğraflarını gösterip Beğendin  mi dediği, Annemin evlen artık dediği zamana... En başından kabul  etmemeliydim, şimdi onlar da üzülecekti. Evlenmeyi düşündüğüm kadın  kardeşim dediğim adama yenik düşmüştü. Sadece bir istekle on fotoğrafını beğenmiş, konuşmak için mesaj da atmıştı. Ben böyle bi insanla evlenemezdim. Buradan uzak bu çevreden uzak hatta beni tanımayan birini dilemişti hep kalbim.  Asya'nın o kişi olabileceğine inanmıştı yüreğim. Hataydı büyük Bi hata. Her şeyiyle hata. Murata mesaj attığı an engeli basmalıydım...

Yattığım yerden doğruldum tavana bakmaktan ve hatırlayıp pişmanlık duymaktan  içim kararmıştı. Buluşma ayarlayıp Muratı göndermem ve kameradan onları  izlemem utanılacak bir davranıştı. Mesajı düşünmek bile istemiyordum... Her şey yan masalarında oturan lepiska saçlı sik kafalı yüzünden olmuştu. Çakmağını masanın altına atıp düşürmüş gibi eğiliyor ve Asya'nın eteğinin altını gözetliyordu. Aşağı inip o bebeyi dövemezdim, bütün plan mahfolurdu. Murata mesaj atıyordum ama o gerizekalı da kızlarla konuşmaktan  telefonuna bakmayı akıl edemiyordu. Beni tamamen unutmuş komut verebileceğimi aklından çıkarmıştı. Muratın elinde Asya'nın telefonunu görünce sinirle mesaj atmıştım. Her şey Bi anlık sinirle olmuştu, yazar yazmaz da pişman olmuştum. Kimin için ne için giyinmişti ki kıskançlığını ben yapıyordum? 

Bu kızın davası uzun sürmüştü  en kısa zamanda anneme ve babama   boşa ümitlenmemeleri gerektiğini söyleyecektim. Bu evlilik asla olmayacaktı farkında değillerdi ama Asya onların istediği gibi Bi gelin adayı da değildi. Masanın üzerinde duran parfümümden sıkıp arabamın anahtarını pantolonumun cebine aldım. Beykozdaki eve geçip yavuklumla buluşacaktım. Yavuklum dediysem şaşırmayın Murat olacak Bebeden bahsediyorum, o da şimdi meraktan çatlamak üzereydi, biliyordum. Ancak bu olayı asla tamamıyla ona anlatmayacaktım. anlatırsam kendimi rezil ederdim zaten nasıl anlatacaktım "Evlenmeyi düşündüğüm kız seni gözüne kestirdi, sana sulandı ben de evlenmekten vazgeçtim" mi diyecektim. Başka bir şeyler bulmalıyıdım yolda düşünürüm diyerek odamdan çıktım Hemen arabaya geçip Muratı aramayı düşünüyordum kapıya yöneldim...

*****

Şaka mı bu dedim kendi kendime bu kızın burada ne işi vardı? Kapıyı açar açmaz karşımda görmüştüm. Cehennem gibi çökmüştü üstüme ne dolaplar karışıyordu bu evde benden habersiz kim çağırmıştı?  Farkında olmadan döküldü ismi dudaklarımdan

"Asya"

Sevimli sevimli bakıyordu gözlerime.

"Evet benim"

"Ben Hülya hanım için gelmiştim şeyy doğru geldim galiba değil mi? Bu arada siz kimsiniz?"

Biraz ürkek Bi tavırla sormuştu sorusunu kafamı kaldırıp gözlerinin içine daha dikkatli bakarak cevap verdim.

"Ben Kaya Ulaş"

  ****

"Ben Kaya Ulaş"

Beynim zonklanıyordu ismi. Sanki bir yerlerde gördüm dediğim sima adına kavuşmuş ve tüm şeffaflığı ile karşımda duruyordu. Bu oydu Nerimanın kafaya taktığı çocuk. Hala gözlerime ve duyduklarıma inanamıyordum. Benim bu evde ne işim vardı? O sırada kısa kestane tonlarında saçları olan hafif balık etli altmışlı yaşlarda sevimli bir kadın belirdi kapının yanında.