New life for Marika and Karla

42 (+)

- Spakowana jesteś? - spytała

- Jeszcze nie. Teraz jestem zajęta - zaczęłam całować jej szyje. Oczywiście nie zapominając o pozostawieniu po sobie niemałych śladów. Zjechałam pocałunkami trochę niżej i tak samo, jak w tedy zostawiłam kilka malinek.

Oderwałam się od jej skóry i spojrzałam na swoje dzieło.

- Jeżeli zrobiłaś to o czym ja myślę, to lepiej uciekaj.

Nic nie powiedziałam tylko wstałam i zacząłem biec na górę. Musiałam wejść do łazienki, żeby mnie nie dogoniła i oczywiście zamknąć drzwi na zamek.

- Marika otwórz te cholerne drzwi. Siedzisz tam już dobre trzydzieści minut.

- Nie wyjdę, bo mnie w tedy złapiesz. A do tego skorzystałam z okazji i spakowałam nam już kosmetyczki. Jedyne co musisz zrobić to dopakować niektóre rzeczy, bo chyba nie wszystko spakowałam.

- Dziękuję, a teraz proszę wyjść.

Zrobiłam tak, jak prosiła. Powoli otworzyłam drzwi patrząc, czy na pewno Karla mnie nie okłamuje.

Wychodzę z łazienka i kieruje się do naszego pokoju.

Miałam już wejść do środka, ale dłoń na ramieniu powstrzymała mnie i odwrócił w swoją stronę.
Oczywiście była to moja dziewczyna. Nie zdążyłam nic powiedzieć, bo zostałam przerzucona przez jej ramię.

- Karla puść mnie do cholery! - krzyczałam i uderzałam ją w plecy.

Jak dobrze zauważyłam to schodzimy na dół.

- Po co tam idziemy?

- Bo tak mi się podoba - na pewno teraz ma szyderczy uśmiech

W pewnym momencie poczułam, jak kładzie mnie na sofie.

- I po co tobie to było? Mogłaś to samo zrobić na górze, ale dziękuje mogę sobie odpocząć - zamknęłam oczy odprężając się .

Nie minęła chwila, a poczułam, jak narzeczona zaczyna delikatnie odpinać mi koszule. Nie reagowałam na to. Ciekawa jestem co zrobi dalej.

- Widzę, że uśmiechasz się - odezwała się

- I co z tego ? - otworzyłam jedno oko, żeby zobaczyć co teraz robi.

Usiadłam na moich biodrach.

- Wiesz, jesteś ciężka skomentowałam i położyłam ręce na jej biodrach.

- Uważasz, że jestem gruba? - zmarszczyła czoło.

- Nie powiedziałam tego. To ty tak stwierdziłaś.

Zmrużyła oczy, a ja się do niej głupio uśmiechnęłam.

- Powinnam za to się obrazić, ale mam na to inny sposób.

Zauważyłam, jak jej oczy się zaczęły błyszczeć. Już wiem, co to oznacza.

Wpiła się w moje usta i bez zastanowienia zdjęła ze mnie koszule.

- Jak masz na mnie ochotę mogłaś mi to powiedzieć. - odchyliłam głowę tak, żeby miała większy dostęp do mojej szyj.

Zjechała na mój brzuch doszczętnie omijając mój biust.

- Karla - wyjęczałam, gdy poczułam jak zasysa mój czuły punkt.

Odpięła moje spodnie i zdjęła je.

- Nie sądziłam, że będziesz aż tak mokra - wyszeptała mi do ucha i przejechała ręką po wilgotnych majtkach.

- Proszę - jęczę.

- O co prosisz skarbie?

- Zrób coś wreszcie.

Pov Karla

Niestety nie wie, że spotka ją mała kara. Może się ze złościć, ale tak czasami jest.

475 słów