KARA MUHAFIZLAR

18. BÖLÜM BU AŞK KURŞUNDAN BETER

Koray dan...

Emniyet'in nizaniyesinden çıkarken önümde hızlı adımlarla yürüyen Rahman'a;

" Rahman; oğlum ne yapacağız şimdi, Korhan babaya ne diyeceğiz ? "

Ne diyeceğini merak edip gözümü ondan ayırmıyordum.

" Valla bilmiyorum Koray. Emin ol o da yumruklarını bileylemiş bizi bekliyordur."

Bir taraftan ana yolda taksi ararken bir taraftan da ne halt yiyeceğimizi konuşuyorduk.

" Nerede acaba yuvada mı evde mi ? Biz nereye gidiyoruz abi ? "

" Şimdi Zümra ile konuştum Komutan evdeymiş." dediğinde biraz olsun rahatladım.

"Bu iyi oldu. Kızlar'ın yanında bişey söylemez. Zaman geçince sinirleri yatışır." dedikten sonra hiç birşey ifade etmeyen yüzüne bakıp devam ettim.

" Yatışır değil mi lan ? "

Yüzüme bakıp alaycı bir şekilde suratının tek tarafı ile güldü.

' Öyle gülme oğlum lan ! '

Onun bu gülüşünü gördüğümüzde bütün tim tırsardı. Olacaktı kesinlikle Korhan baba büyük kızacaktı. Sağımıza solumuza bakıp yolun karşısına geçmeye çalışıyorduk. Karşıya geçtiğimizde şükür konuşabilmişti.

" Korhan Yarbay'dan bahsediyoruz oğlum unutur mu o hiç ? " deyip biranda elini havaya kaldırdı.

" Aha aha el salla lan taksi gidiyo ! "

Islık çalıp taksiyi son anda durdurabilmiştik.

Taksiye binip şoföre selam verdikten sonra devam etti.

" Şimdi evde fazla oyalanmak yok. Kızları alıp çıkıyoruz. Yarım kalmasın yemek işi."

Onbeş dakika sonra varabilmiştik eve. Yol boyu Korhan babanın hangi tekniklerde, ne gibi birşeyle bizi döveceğini hayal edip durdum.

' En iyisi hayat üçgenini kurup önüne yatmak oğlum Koray. '

Korhan babanın kapısını gördüğümde korkum ikiye katlanmıştı.

" Ulan Rahman az daha sabredemedin mi ? Ne vardı oğlum adamları öyle dövecek ? "

Bahçe kapısına elini atmıştı ki aniden durup yüzüme baktı.

" Ne mi vardı ? Koray haklı olduğumu biliyorsun saçmalama oğlum."

Alnıma hafif bir tokat atarak dalgasını geçip hınzırca gülümsemeye başladı.

" Lan korktun mu saçma sapan konuşuyorsun ? "

Gözlerini benden ayırmadan bahçe kapısının arkasındaki kapı sürgüsüne elini attı.

Silkelenip kendimden emin bir hâl almaya çalışarak;

" Saçmalama oğlum. Çocukluğumuzdan bu yana korkusuz olmak için eğitilmiyor muyuz biz ? "

Rahman;

" Muhafızlar düşmandan korkmamak için eğitilir, biz Korhan Yarbay'dan bahsediyoruz hani şu hocamız olandan. Hani namı bütün kefereyi sarmış Mete kod adlı komutan. " dediğinde ne kadar Rahman'a belli etmemeye çalışsamda ben eski korkmuş moduma tekrar geri döndüm.

' Haklı valla ! '

" La tamam uzatma hadi çal kapıyı. Korkma ilk defa mı dövecek. İnceldiği yerden kopsun. " dediğimde elini zilin üzerinde bekletip basmadan tekrar yüzüme baktı.