KARA MUHAFIZLAR

41.BÖLÜM EMANET

Zümra'dan...

" Rahman oldu mu o ? Bir numara büyük bedenini vereyim mi ? "

" Iımmm evet bu oldu galiba. " dediğinde soyunma kabinine iki kere tıkladım.

" Tamam çıkta birde ben bakayım. "

Kabinin sürgülü kilidinin açıldığını duyduğum da bir adım geri çekildim.

Evet çıkmıştı gönlümün nuru.

' Allahım ben bu adamı hakedecek ne yaptım ? '

Rahman'ı boydan süzerken yine ilk gözüme batan dışarı çıkık göğüsleri oldu.

" Hayatım bu biraz dar mı oldu ? "

Boy aynasında yakasını düzelten Rahman yan yan bakmaya başladı. Bu bakışlardaki îmayı kaçırmak mümkün değildi.

" Zümra yine başlama Allah aşkına. "

" Tamam tamam bişey demiyorum."

Haksızdım. Evet haksızdım ama dayanamıyordum.

' Ben ne oldum böyle ? '

Onun yanımda dahi gezmesine dayanamıyordum. Dokunan elleri kırasım, bakan gözleri oyasım geliyordu.

Kıskançlık şikayetleriyle gelen hastalarıma hayret ederdim hep. Aşırı kıskançlık apayrı bir rahatsızlıktı benim için. Genellikle bu vakalar, kaza sonrası vücudunun herhangi bir yerinde iz kalanlar, bir hastalık sebebiyle aşırı zayıflayanlar yada kilo alanlar veya doğum sonrası vücudu sarkanlar, bozulanlar olurdu. Bu şikayetler kendine karşı özgüveni kaybetmenin en belirgin anahtarlarıydı.

Doğum yaptım altı ay kadar uzun bir zaman oldu, çok zor olmasına rağmen kocamın spor salonu sayesinde karın kaslarım dahi çıkmıştı.

" Ee derdin ne Zümra o zaman ? " dememle Rahman elindeki gömleğe bakarken saf bir yüz ifadesi ile aniden bana döndü.

" Zümra yine sesli düşündün. "

Ne diyeceğimi bilemeyerek alt dudağımın tek kenarını ısırıp kaşlarımı kaldırdım.

' Eh be Zümra ! '

" Abi bu kadar olur ya ! "

Genç satış sorumlusunun bu çıkışı hem sıçramama, hemde gözlerindeki hayranlığı gördüğümde gururla tebessüm etmeme neden oldu.

" Abi sen şimdi malı satmak için söyledi diyeceksin ama bu mağazaya sahip olmak benim çapımı aşar. Yani sana bunları söylesemde aynı parayı alıyorum söylemesemde."

Mağazaya ilk girdiğimizde bizimle ilgilenen çok güzel denilecek kadar güzel bir bayan tekrar bize doğru adımlamaya başladı.

İlk ilgilendiğinde Rahman son günlerde oluşan kıskançlığımı da göz önünde bulundurarak kıza yüz vermemiş, erkek sorumlunun yanına yaklaşmıştı.

Kız yaklaştığında genç çocuk garezime konuşur gibi devam etti.

" Abi harbi, erkekler bu vücudu yapmak için kaç koca yıl uğraşıyor bilirsin. Senin birde beyaz tenin yakışıklı yüzün eklenince soğan çuvalı giysen yakışır maşallah. " dedikten sonra kızın geldiğini farkedip ona döndü.

" Değil mi Sıla ? "

Kız söylenenleri duymamazlıktan gelen, bütün dikkatini askılıklardaki gömleklere veren Rahman'ı kollarını önünde bağlayarak beş-altı saniye kadar süzdü.

Siyaha yakın bordo rujlu dudaklarını büzerek konuşmaya başladı.

" Mükemmel olmuş. Ancak bu kadar olur."