Gunned Down

CHAPTER 14

Paalis na dapat si Pion sa tabi ng babae nang bigla siya nitong hawakan kaya muli siyang napaharap kay Danelle. Kunot noo niyang tiningnan ang babaeng matamis na nakangiti sa kanya.

“You have something in your eyes.”

Umangat ang kamay nito upang hawakan ang kanyang mga mata subalit agad niyang nasambot ang kamay ni Danelle. Nawala ang ngiti ng babae.

“I’m a soldier. You can’t fool me.”

Babawiin sana ni Danelle ang kamay niya ngunit hindi ito binitawan ng lalaki. Seryoso ang tingin sa kanya ni Pion kaya ayaw na sana niya itong tingnan subalit parang hinihila siya ng mga mata ng lalaki, hindi siya makaalis sa pagkakatitig nito.

Unti-unting nilapit ni Pion ang mukha niya sa babae at habang nanlalaki na ang mga mata ni Danelle, tinulak niya ito. Bumalik lahat sa kanya ang ala ala ng gabing iyon na hindi dapat niya nagawa.

Sabay silang kumain at ilang na ilang si Danelle dahil sa pangyayari kanina. Ni hindi siya makapagsimula ng usapan o makapag asaran man lang. Napansin niyang napatingin ang lalaki sa relo nito kaya tumikhim siya.

“A-ako na ang maghuhugas. You can go, busy ka ata.”

“I’m a busy person but I can spare time if it’s something special to me.”

Natigil sa ere ang kutsara ni Danelle. Naramdaman agad niya ang pag-init ng kanyang mukha. Hindi naman siguro siya kabilang sa mga espesyal na iyon? Hindi ba? Iyon ang katanungan niya sa kanyang isipan.

“I have done something that I should take responsibility of.”

Patuloy lamang siya sa pagkain dahil hindi niya alam kung kakayanin niyang marinig ang karugtong ng mga sasabihin nito. Kanina sa sasakyan ay may ideya na talaga siya kung anong pag-uusapan nila. Gusto niya iyong iwasan o kalimutan nalang ngunit nang makita niya ang lalaki kanina, napagtanto niyang hindi ito ang tipong basta ka na lamang titigilan.

“Your father is trusting me so much and I can’t ruin that. You gave me your virginity that evening and you left me in the morning.”

Lihim na napamura si Danelle sa kanyang isipan nang mabanggit ni Pion na ibinigay daw niya ang kanyang pagkabirhen.

“Hindi ko iyon binigay, kinuha mo. Ki-nu-ha, magkaiba iyon.” Paglilinaw niya dahilan upang mapangisi ang lalaki

“Sino nga ulit ang unang nanghalik?”

“Oh, bakit? Ak—

Magsusungit na sana si Danelle nang maputol ang sasabihin niya dahil sa naalala.

“Hoy! Bibig mo! Hindi kita asawa dahil ayoko sayo. Ang asawa ko, mahal ko at ikaw, hindi.”

Tumigil si Danelle sa pagsasalita saka lumapit sa pwesto ng lalaki. Nakatayo na ng maayos si Pion kaya naman kinailangan ding tumayo ni Danelle sa kama kaya ngayon naging mas matangkad siya dito.

“And I will kiss him like this.”

“And I will kiss him like this.”

“And I will kiss him like this.”

“And I will kiss him like this.”

“Argh! Shut up!”

“You will marry me.” Pion

Tila nabingi si Danelle sa narinig. Nabitawan niya ang kutsara at kanyang tinidor. Samantala ang buo niyang sistema ay naghaharumento sa hindi malamang dahilan.

The man is offering her marriage?

Hindi nagtagal ay napatawa si Danelle ng mahina. Kinuha niya ang tissue upang punasan ang kanyang labi.