Gunned Down

CHAPTER 39

After months of construction, after all the hardships, after all the expenses, Danelle has managed to open her five-unit restaurant. As she finished cutting the ribbon, the people behind her clapped. She turned to smile and welcomed everybody. Numbers of camera flashed around her. Though she hates camera she can't disregard the request of her parents to publicly announced the opening of her new business.

“Thank you everyone for being here. Tomorrow, you can come and the whole day will be ours. Whatever you eat will be free and that is because I want to welcome my customers warmly. Thank you again.”

They clapped once again. Five months have passed since that day and here she is now. She can't really say that she moved on already but this new thing will do busy that will make her occupied.

Kasabay ng pagbukas ng bago niyang restaurant ay isa pang party. Bitbit ang champagne glass niya na may lamang red wine, naglibot libot siya at malawak siyang napangiti nang makita ang kaibigan.

“Sorry, late ako.” They kissed each other.

Binati rin ni Danelle si architect Fuendo na hawak ang kamay ng kaibigan niya. “Nagdate pa kayo ‘no? Kaya naman pala late kayo.”

The architect laughed. “No, matagal lang talaga magbihis si Xia kaya kadarating lang namin. Anyway, congratulations. I hope that your business will go well.”

“Syempre naman ikaw ang gumawa eh.” Xia

“Hindi ako, I just draw and planned but the construction was all thanks to Engineer.” Krux answered

“Gano’n na rin iyon.”

Natawa silang tatlo. Iniwan ni Danelle ang mga iyon saka kinausap ang ilan pang bisita. Naroon ang Mommy niya pero ang kanyang ama ay nasa trabaho nito. Hindi na siya umasa pa. Magmula ng gabing iyon na nagkasagutan sila ay matagal tagal bago sila nagkaayos ngunit ngayon ay bumalik na rin sila sa dati.

Bumalik siya sa kanyang mesa saka roon naging tahimik muli. Pinagmasdan lamang niya ang mga tao at bahagya siyang napapangiti sa tuwing makikitang nagkakasiyahan ang mga iyon.

“Bakit nandito ka?”

Umangat ang tingin niya sa kanyang gilid. Nakita niya si Xia at umupo na iyon ngayon sa tapat ng kanyang upuan.

“What are your thoughts, Ms. Greogo?” Xia asked as she crossed her legs

Danelle raised her eyebrow. “Nothing important. Bakit iniwan mo ang boyfriend mo?”

“Wala. Nakita kasi kita, lonely ka ba? Namimiss mo siya ano?”

She sticked her tounge to her mouth and rolled her eyes. “Kung sino man ‘yang tinutukoy mo, hindi.”

Xia laughed. “Sure? It’s been five months. Hindi mo na siya nakikita, wala pa kayong contact. Aww.”

“Are you freaking annoying me right now, Xia? Wala na akong pakialam sa kanya, okay? May bago na siyang girlfriend, magsama sila.”

“’Di ka naman bitter niyan?” Xia

“Isa.” She warned

Tumatawang umalis si Xia sa kanilang mesa. Hindi talaga siya tinitigilan ng kaibigan kaya hindi na rin siya nagtataka kung bakit hindi niya pa rin ngayon malimutan ang lalaki kahit ilang buwan na ang nakalipas. Wala talaga siyang balita rito na kahit ano. Ayaw naman niyang magtanong kay Andrius lalo na sa Dad niya na ikinasaya pa ang paghihiwalay nilang dalawa. Hindi na niya alam kung kailan pa ba siya magiging masaya ulit.

Ilang oras pa ang itinagal at nagpapasalamat siyang natapos na ang okasyon. Pagod siyang umuwi sa kanilang bahay kaya dumiretso agad siya sa kwarto. Naghalf bath lamang siya saka tinungo ang kama.