TWENTY-FOUR SECONDS (NO LONGER COMPLETE)

CHAPTER THIRTEEN

Hindi na nagawang magbihis ni Shelby pagkakita sa front page news ng isang dyaryo sa Pilipinas. Tampok ang kanyang disenyo at sinasabing pinagkaguluhan daw ito sa Indonesia. Naging instant hit daw ang traheng gawa niya matapos itong isuot ng prinsesa ng Yogyakarta sa isang official gathering na dinaluhan hindi lamang ng kanyang pamilya at mga politiko ng kanilang bansa, kundi ng iba pang dignitaries mula sa Southeast Asian nations. Nakita pa ng dalaga na naging trending sa Twitter sa Pilipinas ang hashtag na Shelby San Diego at maraming kababayan niya ang napasabi ng 'proud to be Pinoy' sa replies sa thread na iyon.

Napapiksi si Shelby nang makarinig ng sunud-sunod na katok sa kuwarto. Sinundan iyon ng boses ni Dane. Tinatawag siya. Binaba niya muna sa kama ang laptop at pinagbuksan ang kaibigan.

"Have you seen the news?" excited nitong tanong. "You're design was a hit in Indonesia! You're a star back home, too! Ang dami raw na-curious kung sino ang designer na bukambibig ngayon ng prinsesa ng Yogyakarta. Naku, Shelby! If you become another Vera Wang huwag mo akong kalimutan, ha?" At humalakhak pa si Dane. Tapos nagsalubong ang mga kilay nito nang makitang naka-bathrobe pa rin siya. "I thought you have an early start today? Alas otso na, ah."

"Na-overwhelm ako sa news. Hindi ako nakakilos," nakangiti niyang pagpapaliwanag. Parang no'n pa lang tumimo ang balitang nabasa niya sa laptop.

Niyakap siya ni Dane. "I knew you would make it. It was just a matter of time. And now you're almost there. Slay them all, dahlin! Lalung-lalo na ang hambog na may-ari ng Margaux Quandt!"

Rumehistro sa isipan ni Shelby ang taas-noong imahe ni Mrs. Albrecht sa tuwing kinakausap siya and she had to admit she was more than pleased with her accomplishments. Mayroon na siyang maipagmamalaki sa mga ito, not that their opinion mattered. Pero siyempre, sa isang kagaya niya na nilait-lait nila noon malaking bagay ang natamo niyang tagumpay sa Indonesia at sa karatig-bansa nito. At least ngayon, napag-usapan na rin ang designs niya sa Pilipinas hindi dahil isa siyang San Diego at apo ng may-ari ng kung ilang high end subdivisions sa bansa kundi dahil isa siyang magaling na designer!

"This calls for a celebration! Punta tayong Eleven Madison Park mamaya after work. Dinner tayo uli doon?" yaya ni Shelby kay Dane. The latter looked at her sheepishly. Parang may itinatago na kung ano. "What?" usisa ni Shelby at napangiti rito nang alanganin.

"Hindi ako puwede eh," tila nahihiyang pakli ni Dane. Kumumpas-kumpas ito na parang hirap magpaliwanag. Then later inamin din. "Sorry. He invited me for a date!"

He? Pinangunutan ng noo si Shelby. And then she remembered the CEO of that Graffiti T-shirt company.

"Oh. That guy!" Tumawa na si Shelby saka niyakap si Dane. "I'm so happy for you, friend. Enjoy the date then. Balitaan mo ako, ha?"

**********

Mabilis na pinasadahan ni Gunter ng tingin ang maikling report ni Frederick ukol sa background ni Shelby sa Pilipinas. Na-impress siya sa nakuhang impormasyon ng kanyang assistant ukol sa babae. May rason nga namang protektahan siya ng mga kapatid. Ilang generations pala sa side ng dad niya ang hindi nagkaroon ng anak na babae. Siya ang kauna-unahan matapos ang limang henerasyon.

Ayaw niya man sanang gawin itong pagche-check ng background ni Shelby, wala siyang magawa. Natutuyuan na kasi siya ng ideya kung paano amuin ang pamilya nito. Hindi siya naniniwala sa courting the family before dahil hindi naman niya iyon nakalakhan, pero Shelby is too important para pairalin pa niya ang sariling nakagisnan. Isang tingin lang dito alam niya agad na importante sa dalaga ang opinyon ng mga kapatid at mga magulang. Pati na rin siyempre ang mga lolo't lola nito. Alam niyang ang katulad si Shelby San Diego ay minsan lang dumarating sa kanyang buhay at ang panunuyo dito ay dapat ngang paghirapan. Ayaw niyang i-risk ang lahat. Kung magsasabi na siya sa dalaga, he wants to make sure na mapapa-oo niya ito agad-agad.