ေျပာခ်င္သမွ်ကို ေတာက္ေလွ်ာက္မနားတမ္းေျပာၿပီး
ေရွာင္းက်န္႔ ဟာ သူ႕ေရွ႕မွာတယ္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကားၿပီး
အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပံုစံေလးကို ၾကည့္ရင္း ရိေပၚ အသံထြက္ရယ္မိတယ္။
"ခင္ဗ်ားက ဘယ္လိုဟာေလးလဲ.
လူႀကီးမက်.. ကေလးမက်နဲ႔. ခ်စ္စရာေလး"
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့လူရဲ႕ မ်က္နာကိုၾကည့္ကာ..ရိေပၚရဲ႕လက္ေတြ
ကထိုမ်က္ႏွာကို ထိကိုင္ၾကည့္ၿပီး.. အနားသို႔တိုးသြားသည္။
ပါးလႊာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔က အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မို႔ အနည္းငယ္
ပြင့္ဟေန၏။ ပါးေပၚက လက္ေခ်ာင္းေတြက ေအာက္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္းေရြ႕လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးအားထိေတြ႕သည္။
အဲ့ဒီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေအာက္ဘက္မွာရိွသည့္ မွဲ႔နက္ကေလး
ကို ရိေပၚ ပြတ္ၾကည့္ျပီး..လက္နဲ႔ထိ႐ံုနဲ႔ မတင္းတိမ္ႏိုင္ျဖစ္
လာသည္။ေတြ႕တာလည္း သိပ္မၾကာေသးသလို၊ သူ႕စိတ္ထဲကေနလည္းမုန္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့လူကိုမွ..ဘာလို႔
ဒီလိုေတြ လုပ္ခ်င္ေနသည္လည္းမသိေခ်။
ရင္ဘက္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနတဲ့ အက်ႌကို ျပန္ျပင္၀တ္ေပးၿပီး.ေအာက္တြင္ေတာ့ေပါင္တိုအတြင္းခံေ
ေဘာင္းဘီအတိုင္းသာ ထားလိုက္တယ္။ေစာင္ကို ၿခံဳေပးဖို႔
လုပ္ေနစဥ္မွာ ဖုန္းသံၾကားေတာ့ ရိေပၚခဏရပ္ၿပီး ဖုန္းလွမ္းယူ
လိုက္တယ္။
ဘယ္သူေခၚတာလဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ယြင္ရွန္းဆီက ျဖစ္ေန
တယ္။ယြင္ရွန္းတစ္ေယာက္တည္းအဆင္ေျပရဲ႕လား လို႔
ေတြးမိျပန္ေတာ့ရိေပၚမ်က္ႏွာမေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။
"အင္း.. ယြင္ရွန္း.. "
"ရိေပၚ.အဲ့ဒီမွာအဆင္ေျပရဲ႕လား.
ျပန္ေရာလာေနၿပီလား"
"အဆင္ေတာ့ေျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ပစၥည္းေတြတင္ၿပီးမွ
မိုးေတြမတရားသည္းေနလို႔.ဒီမွာညအိပ္ရေတာ့မယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မင္းဆီကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လာခ်င္တယ္။ "
ယြင္ရွန္းဆီကို သူ႕ရင္ထဲစကားအခ်ဳိ႕ေရာ၍ ေျပာလိုက္ေသာ
လည္း တစ္ဖက္ဆီကေနေတာ့.. ခပ္တိုးတိုးရယ္သံႏွင့္အတူ။
" ဘာလို႔ခ်က္ခ်င္းျပန္လာရမွာလဲ။
မိုးေတြ ရြာေနတဲ့အခ်ိန္ကားေမာင္းရင္အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ မနက္မွ ေအးေအးေဆးေဆးျပန္ခဲ့..ငါေစာင့္ေနမယ္ "
YOU ARE READING
𝚆 𝙷 𝚈 ?
Fanfiction𝙄 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣, 𝙩𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙛𝙚𝙡𝙡 𝙞𝙣 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣.... 𝙒𝙃𝙔 ?
