ထြက္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ အကိုက်န႔္အေနာက္ကို ယြင္ရွန္း ငိုေနရင္းကေန လိုက္သြားဖို႔လုပ္ေတာ့ရိေပၚက သူ႕လက္
ကိုလွမ္းဆြဲထားသည္။
အခုခ်က္ခ်င္း အကိုက်န္႔အေနာက္လိုက္သြားၿပီး ဒူးေထာက္
ေတာင္းပန္ရင္ေတာင္ ရမွာမဟုတ္တဲ့အေျခေနမွာ ရိေပၚက သူ႕ကိုဆြဲထားၿပီး ဘာေတြေၾကာင္ေနမွန္းမသိဘူး။
"ရိေပၚ.မင္းဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ
ငါ့ကိုလႊတ္..အကိုက်န႔္ကိုအခုမင္းနဲ႕
ငါေတာင္းပန္မွျဖစ္မယ္ "
"ခဏျဖစ္ျဖစ္လြတ္ထားေပးလိုက္ပါ။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူငါ့ကိုျမင္ခ်င္မွာမဟုတ္ဘူး ၊မင္းေရာ ငါ့ကိုပါျမင္ရင္ စိတ္ပင္ပန္းေနလိမ့္မယ္"
"မင္းသေဘာပဲ.ငါကေတာ့ လိုက္သြားမွာ"
ယြင္ရွန္းေျပာရင္းပင္ရိေပၚရဲ႕လက္ကိုျဖဳတ္ခ်ကာအေျပးထြက္
သြားသည္။ အိမ္ထဲကေန ေျပးထြက္သြားၿပီး.လိုက္ရွာေပမယ့္
အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ.အရိပ္ေလးေတာင္မျမင္ရေတာ့
တဲ့ အကိုက်န႔္ကို. ယြင္ရွန္း.ေအာ္ေခၚမိသည္။
" အကိုက်န႔္. အကို..ကြၽန္ေတာ္မွားပါတယ္ အကို "
လမ္းကေနျဖတ္သြားတဲ့လူေတြက သူ႕ကို ၾကည့္ေနၾကေပမဲ့
ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ပဲ. ေအာ္ေခၚ၍ ေျပးလႊားရွာမိသည္။
ဘယ္ဘက္ကိုေျပးသြားမွန္း မသိတဲ့အတြက္ၾကာေလ
ေျခေထာက္ေတြကို ဘယ္ဆီလွမ္းရမွန္းမသိေတာ့တာေၾကာင့္
ယြင္ရွန္း ဆက္မသြားေတာ့ပဲ လမ္းမွာတင္ ထိုင္ခ်မိသည္။
တစ္ခုသတိရၿပီး စိတ္ေအးသြားတာ ကအကိုက်န႔္ အၿပီးေတာ့
ထြက္မသြားေလာက္ေသးဘူးဆိုတာပဲ။ဘာပစၥည္းမွပါသြားတာ
မဟုတ္ေတာ့ ျပန္လာဦးမွာပါလို႔ ေတြးၿပီး
"အကိုက်န႔္ ျပန္လာတဲ့အခါေတာ့ အကိုေက်နပ္တဲ့အထိ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါ့မယ္"
ျပန္လွည့္လာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးေလးလံေနတဲ့
ေျခေထာက္ေတြက ရိေပၚနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိဖို႔ သတိေပးေနသလိုပဲ။မွန္ရာ ေျပာရရင္သူတကယ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။
ရိေပၚဆီကေနခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားၾကားရရင္.ေလာကမွာအေပ်ာ္ဆုံးလူကသူပဲျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ တစ္ခ်ိန္ကထင္ခဲ့တယ္။
တကယ္တမ္းၾကားလိုက္ရေတာ့.ရိေပၚကသူ႕ကိုလိမ္ေနသလိုပဲ။အထူးသျဖင့္ မ်က္လုံးေတြ။ ရိေပၚရဲ႕ အၿမဲစူးရွေနတဲ့
မ်က္ဝန္းေတြက ဒီစကားကိုေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာသူနဲ႕ မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံခဲ့ဘူး။
YOU ARE READING
𝚆 𝙷 𝚈 ?
Fanfiction𝙄 𝙝𝙖𝙩𝙚 𝙮𝙤𝙪 𝙛𝙤𝙧 𝙣𝙤 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣, 𝙩𝙝𝙚𝙣 𝙄 𝙛𝙚𝙡𝙡 𝙞𝙣 𝙡𝙤𝙫𝙚 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝙮𝙤𝙪 𝙬𝙞𝙩𝙝𝙤𝙪𝙩 𝙧𝙚𝙖𝙨𝙤𝙣.... 𝙒𝙃𝙔 ?
